Mario Monti

Mario Monti
	Mario Monti
Geboren	19 maart 1943; Varese, Italië
Politieke partij	-
Beroep	Politicus ; Econoom
Religie	Rooms-katholiek
Handtekening
Premier van Italië
Aangetreden	16 november 2011
Einde termijn	28 april 2013
President	Giorgio Napolitano
Voorganger	Silvio Berlusconi
Opvolger	Enrico Letta
Minister van Economie en Financiën
Aangetreden	16 november 2011
Einde termijn	11 juli 2012
President	Giorgio Napolitano
Voorganger	Giulio Tremonti
Opvolger	Vittorio Grilli
Senator voor het leven
	Huidige functie
Aangetreden	9 november 2011
President	Giorgio Napolitano
17e Europees Commissaris namens Italië ; belast met: ; 1995-1999: Belastingen, Douane-unie, Financiële Diensten, Financiële Integratie en Interne Markt ; 1999-2004: Mededinging
Aangetreden	18 januari 1995
Einde termijn	30 oktober 2004
President	Jacques Santer ; Manuel Marín ; Romano Prodi
Voorganger	Raniero Vanni d'Archirafi
Opvolger	Franco Frattini
Portaal	Politiek

Mario Monti (Varese, 19 maart 1943) is een Italiaans politicus, senator voor het leven en econoom. Op 16 november 2011 werd hij de premier van het kabinet-Monti, een kabinet van technocraten. Op 21 december 2012 bood hij zijn ontslag aan. Op 28 april 2013 werd hij opgevolgd door Enrico Letta. Thans is hij the president van de prestigieuze Milaanse Bocconi-universiteit, waar hij zelf ook studeerde.

LevenBewerken

Monti werd geboren als zoon van een Argentijn van Italiaanse afkomst, en een Italiaanse moeder. Hij studeerde aan de Bocconi Universiteit in Milaan, waar hij afstudeerde in economie en management. Vervolgens studeerde hij aan de Yale-universiteit bij James Tobin.
Van 1970 tot 1985 doceerde hij economie aan de Universiteit van Turijn. Vervolgens keerde hij terug naar de Bocconi, waar hij van 1989 tot 1994 rector was. Hij was hoogleraar in de economie tot zijn benoeming in de Europese Commissie.

Monti is lid van de denktanks Friends of Europe, Bruegel, en de Trilaterale commissie, en is deelnemer aan de Bilderbergconferenties.

Europese CommissieBewerken

Monti, ook wel bekend als De prof was van 1994 tot 2004 Eurocommissaris, hij was binnen de Europese Commissie verantwoordelijk voor het mededingingsbeleid. Hij haalde wereldwijd het nieuws door Microsoft een boete op te leggen van 497 miljoen euro wegens het overtreden van de mededingingsregels. Op 18 november 2004 werd hij opgevolgd door de Nederlandse Neelie Kroes.

Italiaanse politiekBewerken

Op 9 november 2011 werd Monti door president Giorgio Napolitano benoemd tot senator voor het leven. De president bracht hem daarmee in de positie om een nationaal kabinet te gaan leiden. Dit gebeurde in een heftige financiële crisis, waarin de kredietwaardigheid van Italië zo snel daalde dat de Europese Centrale Bank Italiaanse schatkistpapieren moest opkopen.

Op 13 november 2011 werd hij door president Napolitano benoemd tot formateur. Op 16 november maakte Monti aan de president zijn ministers bekend. Zijn nieuwe regering werd een zakenkabinet, waarin hij zelf premier en tot juli 2012 minister van Economie en Financiën was. Onder Monti's premierschap klom Italië langzaam omhoog uit de financiële crisis.

Op 21 december 2012 bood hij zijn ontslag aan bij president Napolitano, nadat Silvio Berlusconi zijn steun aan de regering had ingetrokken. Monti bleef de lopende zaken behartigen tot aan de (vervroegde) verkiezingen op 24 en 25 februari 2013.

Mario Monti boekte met zijn partij Scelta Civica een nederlaag tijdens de Italiaanse parlementsverkiezingen van 2013: hij behaalde slechts 47 van de 630 zetels in het parlement en 19 van de 315 zetels in de Senaat. Er was voor hem dan ook geen rol weggelegd bij de vorming van een nieuwe regering. In oktober 2013 kwam hij nog meer aan de zijlijn te staan. Zijn afwijzing van het financieel-economische beleid van zijn opvolger Letta werd niet gevolgd door zijn fractiegenoten, waarna Monti de door hemzelf opgerichte partij verliet. Hij vindt dat de regering te weinig hervormt en te veel geld uitgeeft.^[1]

PrivélevenBewerken

Monti is getrouwd. Het echtpaar heeft twee kinderen.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ NRC 18 oktober 2013

Bibliografische informatie

Bibsys: 90244184
Bibliothèque nationale de France: cb12412865m (data)
CiNii: DA03923207
Gemeinsame Normdatei: 120933357
International Standard Name Identifier: 0000 0001 0913 1531
Library of Congress Control Number: n78046429
Nationale Bibliotheek van Letland: 000132458
Nationale Bibliotheek van Polen: A29977447
Nederlandse Thesaurus van Auteursnamen Persoon ID: 070624488
Istituto Centrale per il Catalogo Unico: RAVV080909
SNAC: w6h002kx
Système universitaire de documentation: 033242364
Virtual International Authority File: 69772573
WorldCat Identities (via VIAF): 69772573

Premiers van Italië

Koninkrijk Italië:	Badoglio · Bonomi · Boselli · Cairoli · Cavour · Crispi · Depretis · Farini · Fortis · De Gasperi · Facta · Giolitti · Lanza · Luzzatti · La Marmora · Menabrea · Minghetti · Mussolini · Nitti · Orlando · Parri · Pelloux · Rattazzi · Ricasoli · Salandra · Saracco · Sonnino · Starabba · Tittoni · Zanardelli
Italiaanse Republiek:	Amato · Andreotti · Berlusconi · Ciampi · Colombo · Conte · Cossiga · Craxi · D'Alema · De Gasperi · De Mita · Dini · Draghi · Fanfani · Forlani · Gentiloni · Goria · Leone · Letta · Monti · Moro · Pella · Prodi · Renzi · Rumor · Scelba · Segni · Spadolini · Tambroni · Zoli