De Mare Undarum (Latijn: zee der golven) is een grillig gevormde mare op de Maan, met een diameter van ongeveer 243 kilometer. De Mare Undarum ligt aan de vanaf Aarde zichtbare kant van de Maan, ten noorden van de Mare Spumans en ten oosten van de inslagkrater Firmicus. Aan de zuidelijke rand van de mare ligt de krater Dubyago, aan de noordoostelijke rand de krater Condorcet P.

Mare Undarum

De Mare Undarum ligt in een structuur die hoort bij het inslagbekken van de Mare Crisium. Dit inslagbekken ontstond in het Nectarium, terwijl het vloedbasalt dat de mare gevuld heeft uit het Laat Imbrium komt.

De Duitse astronoom Johann Heinrich von Mädler bestudeerde de mare rond 1830 en meende variaties in de kleur van de mare te zien. Hij dacht dat dit veroorzaakt werd door seizoensgebonden wisseling in vegetatie. In die tijd was nog niet bekend dat er op de maan geen leven voorkwam.

Naamgeving bewerken

De benaming Mare Spumans is afkomstig van de Duitse astronoom en selenograaf Julius Heinrich Franz (1847-1913) [1]. Eerder gaven Michael van Langren en Johannes Hevelius er respectievelijk de benamingen Regius Fluvius [2] en Paludes Amarae [3] aan.

Literatuur en maanatlassen bewerken

  • T.W. Webb: Celestial Objects for Common Telescopes, Volume One: The Solar System (met beschrijvingen van telescopisch waarneembare oppervlaktedetails op de maan).
  • Tj.E. De Vries: De Maan, onze trouwe wachter.
  • A.J.M. Wanders: Op Ontdekking in het Maanland.
  • Times Atlas of the Moon, edited by H.A.G. Lewis.
  • Patrick Moore: New Guide to the Moon.
  • Harold Hill: A Portfolio of Lunar Drawings.
  • Antonin Rukl: Moon, Mars and Venus (pocket-maanatlasje, de voorganger van Rukl's Atlas of the Moon).
  • Antonin Rukl: Atlas of the Moon.
  • Tony Dethier: Maanmonografieën (Vereniging Voor Sterrenkunde).
  • Ewen A. Whitaker: Mapping and Naming the Moon, a history of lunar cartography and nomenclature.
  • The Hatfield Photographic Lunar Atlas, edited by Jeremy Cook.
  • William P. Sheehan, Thomas A. Dobbins: Epic Moon, a history of lunar exploration in the age of the telescope.
  • Ben Bussey, Paul Spudis: The Clementine Atlas of the Moon, revised and updated edition.
  • Charles A. Wood, Maurice J.S. Collins: 21st Century Atlas of the Moon.

Maankaarten bewerken

Kort na het beëindigen van het Apolloprogramma (NASA) werd een reeks gedetailleerde maankaarten gemaakt aan de hand van honderden orbitale hogeresolutiefoto's van het maanoppervlak, genomen tijdens de drie wetenschappelijke missies Apollo 15, Apollo 16 en Apollo 17. Een aantal van deze kaarten tonen kleine en uiterst kleine segmenten van Mare Undarum.

Externe links bewerken

Referenties bewerken

  1. Ewen A. Whitaker: Mapping and Naming the Moon, a history of lunar cartography and nomenclature, page 225
  2. Ewen A. Whitaker: Mapping and Naming the Moon, a history of lunar cartography and nomenclature, page 197
  3. Ewen A. Whitaker: Mapping and Naming the Moon, a history of lunar cartography and nomenclature, page 202