Louviers
Louviers is een gemeente in het Franse departement Eure (regio Normandië). De gemeente telde 18.350 inwoners op 1 januari 2021.[1] Louviers ligt op 100 km van Parijs en 30 km van Rouen. De plaats maakt deel uit van het arrondissement Les Andelys.
Gemeente in Frankrijk | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Regio | Normandië | ||
Departement | Eure (27) | ||
Arrondissement | Les Andelys | ||
Kanton | hoofdplaats van kanton Louviers | ||
Coördinaten | 49° 13′ NB, 1° 10′ OL | ||
Algemeen | |||
Oppervlakte | 27,06 km² | ||
Inwoners (1 januari 2021) |
18.350[1] (678 inw./km²) | ||
Hoogte | 11 - 149 m | ||
Burgemeester | Franck Martin | ||
Overig | |||
Postcode | 27400 | ||
INSEE-code | 27375 | ||
Website | Ville de Louviers | ||
Detailkaart | |||
Locatie in Frankrijk Eure | |||
Foto's | |||
|
Geschiedenis
bewerkenDe eerste schriftelijke vermelding van de naam Louviers: Locos veteris gaat terug tot de 9e eeuw in de annalen van St Bertin. Waarschijnlijk is de term "-viers" echter van Keltische oorsprong zoals in de namen van andere steden: Reviers (Calvados); Grand-Laviers (Somme) of Verviers (België). Het betekent dan "rivier of "water".
De stad werd gedurende de Honderdjarige Oorlog diverse malen belegerd, dan weer door Engelsgezinden, dan weer door de Fransen, ingenomen en verwoest. In 1562 moest het parlement van Normandië tijdens de Hugenotenoorlogen van Rouen uitwijken naar Louviers. Het schilderachtige, oude vakwerkhuis, waarin het tijdelijk zetelde, het Maison du Parlement, is tot op de huidige dag gespaard gebleven.
Van de 15e eeuw tot aan de Franse Revolutie was de textielnijverheid, waaronder de productie van batist, bepalend voor de economie van de stad. Aan het einde van de18e eeuw werkten meer dan 5.700 arbeiders in deze industrietak.
Louviers werd zoals meerdere Normandische steden tijdens de Tweede Wereldoorlog grotendeels vernield. Dit gebeurde voornamelijk tussen 10 juni en 14 juni 1940 tijdens de verovering van de plaats door Duitse troepen. Daarnaast werd het oostelijk deel van Louviers afgebrand als vergeldingsactie voor het doden van een Duitse onderofficier door een burger. Kort na het einde van de oorlog is Louviers heropgebouwd. Doordat de heropbouw snel moest gebeuren, en er geen gebruik meer is gemaakt van het typisch Normandisch vakwerk, is veel van de oorspronkelijke charme van Louviers verloren gegaan.
Na de Tweede Wereldoorlog begon de krimp van de textielindustrie en na de eeuwwisseling sloot de laatste textielfabriek van de stad, Audresset.[2]
In grote delen van de 20e eeuw was Louviers een bolwerk van politiek links, af en toe zelfs radicaal links. Van 1935 tot 1939 en van 1953 tot 1958 was Pierre Mendès-France, van wiens verre verwanten er een aantal uit Louviers afkomstig waren, burgemeester van de stad. In het midden van de jaren 1960 werd in de stad korte tijd geëxperimenteerd met een alternatief bestuur door linkse, deels partijloze politici.
Bezienswaardigheden
bewerken- Onze-Lieve-Vrouwekerk (Notre Dame), gotische kerk (1197-1240) die werd uitgebreid in de 15e en 16e eeuw. Het laatgotisch zuidportaal en zijn voorhal zijn rijk versierd. Het interieur is fraai met beeldhouwwerken uit de 14e tot de 16e eeuw, interessante grafmonumenten en glasramen uit de 16e eeuw.
- Kerk van St.Germain met een koorgewelf uit de 14e eeuw[3]
- "Kasteel" Saint-Hilaire, in 1907 in een reconstructie van Normandische vakwerkstijl verbouwd 18e-eeuws herenhuis; hiervoor zijn materialen van soms zeer oude, elders gesloopte gebouwen hergebruikt; het gebouw is deels bewoond, deels in gebruik als sociale instelling
- Het Maison du Parlement (1562)
- Doorkijkjes in de stad naar de zeven armen van het riviertje de Eure
- Musée de Louviers, in een statig gebouw uit 1888 gevestigd; dit is een streekmuseum, maar er is ook een collectie fotografie- en schilderkunst van vooral regionaal bekende schilders, voornamelijk daterend uit de periode 1900-1940. Verder is er een permanente expositie inzake de lokale textielproductie.
Geografie
bewerkenDe oppervlakte van Louviers bedroeg op 1 januari 2021 27,06 vierkante kilometer; de bevolkingsdichtheid was toen 678,1 inwoners per km². De rivier Eure stroomt door Louviers.
De onderstaande kaart toont de ligging van Louviers met de belangrijkste infrastructuur en aangrenzende gemeenten.
Demografie
bewerkenOnderstaande figuur toont het verloop van het inwonertal (bron: INSEE-tellingen).
Partnersteden
bewerken- San Vito dei Normanni (Italië)
- Weymouth (GB)
- Holzwickede (Duitsland)
Geboren
bewerken- Pierre Nicolas d'Incarville (1706-1757), Frans jezuïet en amateur botanicus
- Maurice Duruflé (1902-1986), Frans organist en componist
Bekende inwoners
bewerken- Olivier Besancenot[4] (1974), politicus
- Jakobus Laval (1803-1864), priester
- Pierre Mendès France (1907-1982) politicus, burgemeester van Louviers
Afbeeldingen
bewerken-
Kerk Notre-Dame
-
Graflegging (15e eeuw), Kerk Notre-Dame
-
Cloître des Pénitents
-
Kanalen van Louviers
-
Maison du Parlement
Externe link
bewerken- ↑ a b Populations légales 2021.
- ↑ (fr) L'histoire. ville-louviers.fr. Gearchiveerd op 28 augustus 2022. Geraadpleegd op 28 augustus 2022.
- ↑ Schatkamer Europa, Reader's Digest, ISBN 90 6407 041 5, p. 294
- ↑ Biographie : Qui est Olivier Besancenot ? La République des Lettres , 5 februari 2009