Lilagrijze vezelkop

soort uit het geslacht Inocybe

De lilagrijze vezelkop (Inocybe griseolilacina) is een schimmel behorend tot de familie Inocybaceae. Hij vormt ectomycorrhiza, doorgaans met eik (Quercus) in bossen op kalkrijk zand, leem of klei.

Lilagrijze vezelkop
Lilagrijze vezelkop
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Basidiomycota (Steeltjeszwam)
Klasse:Agaricomycetes
Onderklasse:Agaricomycetidae
Orde:Agaricales (Plaatjeszwam)
Familie:Inocybaceae
Geslacht:Inocybe
Soort
Inocybe griseolilacina
J.E. Lange (1917)
Lilagrijze vezelkop
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

Taxonomie

bewerken

Het werd in 1917 wetenschappelijk beschreven door de Deense mycoloog Jakob Emanuel Lange.

Kenmerken

bewerken

Uiterlijke kenmerken

bewerken
Hoed

De hoed heeft een diameter van 2-3,5 cm. De vorm is klokvormig-convex met een kleine en stompe umbo, soms zonder umbo, met resten aan de hoed. Het hoedoppervlak is lichtgrijs met een lichte paarse tint of lichte oker, uniform, droog, vezelig en suède-achtig, aan de bovenkant licht geschubd.

Lamellen

De lamellen staan dicht bij elkaar, witachtig met oker- en paarse tinten.

Steel

De steel is 3-6 cm lang, 0,3-0,5 cm dik, cilindrisch, zonder bol aan de basis. Het oppervlak is licht draadvormig, lichtgrijs met een paarse tint; bij oudere vruchtlichamen kan het paars zijn.

Geur en smaak

Het vlees is vuil geelachtig, met een paarse tint in de steel. Onduidelijke smaak, aardse geur.

Microscopische kenmkerken

bewerken

De sporen zijn amandelvormig en meten 8–10,5 × 5–6 µm bij 8-10 µm. De basidia zijn 30 × 9 µm. De cystidia zijn spoelvormig, slank, vaak zonder kristallen, dunwandig, niet vergelend onder invloed van ammoniumhydroxide en meten 60–75 × 13–18 µm.

Ecolologie

bewerken

Het is een ectomycorrhiza-soort die groeit in combinatie met een breed scala aan verschillende boomsoorten, afhankelijk van de locatie, waaronder naaldbomen in Californië, espen in Montana en loofhout in Europa.

Verspreiding

bewerken

Er is melding gemaakt van het voorkomen van de lilagrijze vezelkop in Europa, Noord-Amerika en Japan.

In Nederland komt de lilagrijze vezelkop komt vrij zeldzaam.

Eetbaarheid

bewerken

De lilagrijze vezelkop is oneetbaar.