Lecanora
Lecanora is een geslacht van korstmossen dat behoort tot de orde Lecanorales van de ascomyceten.[1][2] Soorten van het geslacht komen over de hele wereld voor, ook in de poolgebieden en zijn te vinden op steen, muren en wegen. Sommige soorten komen ook voor op de bast van bomen. De soorten groeien een tot enkele millimeters per jaar en kunnen tientallen jaren oud worden, sommige zelfs enkele honderden jaren. Door het afsterven vanuit het centrum ontstaan er ringen.
Lecanora | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||||||
Lecanora muralis | |||||||||||
Taxonomische indeling | |||||||||||
| |||||||||||
Geslacht | |||||||||||
Lecanora Ach. (1809) | |||||||||||
Afbeeldingen op ![]() | |||||||||||
Lecanora op ![]() | |||||||||||
|
Lecanora-soorten produceren usninezuur. Men neemt aan dat het de korstmossen tegen ultraviolette straling beschermt en door zijn intens bittere smaak korstmossen beschermt tegen begrazing.
De apothecia bestaan ruwweg uit ronde schijven met randen van fotosynthetisch weefsel. Dit weefsel is vergelijkbaar met het thallus.[1]
Soorten Bewerken
Enkele soorten zijn:
- Lecanora campestris (Schaer.) Hue 1888
- Lecanora conizaeoides Nyl. ex Cromb. 1885[3]
- Lecanora gangaleoides, Nyl. 1872
- Lecanora grantii, H. Magn. 1932
- Lecanora helicopis, (Wahlenb. ex Ach.) Ach. 1814
- Lecanora horiza, (Ach.) Röhl. (1813)
- Lecanora muralis, (Schreb.) Rabenh. (1845)
- Lecanora poliophaea, (Wahlenb.) Ach. 1810
- Lecanora polytropa, (Hoffm.) Rabenh. (1845)
- Lecanora rupicola, (L.) Zahlbr. 1928
- Lecanora sarcopidoides, (A.Massal) Hedl. 1892
- Lecanora straminea, Wahlenb. ex Ach.
- Lecanora strobilina, (Spreng.) Kieff. 1895
- Lecanora usneicola, Etayo 2006
Afbeeldingen Bewerken
-
Lecanora conizaeoides op boomschors
-
Lecanora muralis op steen
-
Lecanora aan de kust van Californië
-
Apothecium van Lecanora fuscescens
-
Apothecium met asci van Lecanora strobilina
Externe links Bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|