Karl Hermann Frank

Duits oorlogsmisdadiger

Karl Hermann Frank (Karlsbad, 24 januari 1898Praag, 22 mei 1946) was een prominent Sudeten-Duits nationaalsocialist voor de Tweede Wereldoorlog en een SS-Obergruppenführer (luitenant-generaal) en Generaal in de Waffen-SS en politie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was ook parlementslid voor de NSDAP in de Rijksdag.

Karl Hermann Frank
Karl Hermann Frank
Geboren 24 januari 1898
Karlsbad, Oostenrijk-Hongarije
Overleden 22 mei 1946
Praag, Tsjecho-Slowakije
Rustplaats Ďáblický hřbitov, Praag, Tsjechië[1]
Religie Katholiek[2] tot 3 november 1942; verklaarde zich later Gottgläubig[3][2]
Land/zijde Oostenrijk-Hongarije
Vlag van Nazi-Duitsland Nazi-Duitsland
Onderdeel Oostenrijks-Hongaars leger
Allgemeine-SS
Waffen-SS
Dienstjaren 1917 - 1919
1938 - 1945
Rang
SS-Obergruppenführer en Generaal in de Waffen-SS en politie
Eenheid Österreichische Infanterie-Regiment Nr 73
1916
Vrijkorps
Persönlicher Stab Reichsführer-SS
1 november 1938 -
11 maart 1944[4]
Bevel Hoogste jurist
Groot-Duitse Rijk
HSSPF Bohemen en Moravië
28 april 1939[5] -
april[5]/mei 1945[4][6][2]
Minister van staat
20 augustus 1943 -
8 mei 1945[4][5][2]
Staatssecretaris/Rijksprotector van Bohemen en Moravië
18 maart 1939 -
20 augustus 1943[4][7]
SS-Oberabschnitte
Bohemen en Moravië
11 maart 1944[8]</
1 april 1944 -
8 mei 1945[9][8]
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog

Tweede Wereldoorlog

Onderscheidingen Zie decoraties
Ander werk Advocaat
Parlementslid in de Rijksdag
4 december 1938 -
8 mei 1945[4][5][7]
Portaal  Portaalicoon   Tweede Wereldoorlog

Voor de Tweede Wereldoorlog

bewerken

Na zijn middelbareschoolopleiding studeerde Frank een jaar rechten aan de Duitstalige Karl-Ferdinands Universiteit in Praag. Deze opleiding sloot hij niet af. Hij ging in dienst in het leger van Oostenrijk-Hongarije tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog. Toen de Duitstalige gebieden van Bohemen in 1919 tegen de zin van de bevolking deel waren geworden van Tsjechoslowakije werd Frank lid van de net opgerichte Deutsche Nationalsozialistische Arbeiterpartei (DNSAP) in Bohemen en opende een boekhandel, van waaruit hij propaganda maakte voor deze beweging. Deze partij hief zichzelf in 1933 op in verband met een dreigend verbod door de Tsjechoslowaakse autoriteiten. Frank was betrokken bij de oprichting van het Sudetendeutsche Heimatfront die de DNSAP opvolgde. In 1935 wijzigde de naam van het Heimatfront in Sudetendeutsche Partei en werd Frank vicevoorzitter. Tevens werd hij in het Tsjechoslowaakse parlement gekozen.

 
Heydrich (midden) en Frank (rechts)

Na de annexatie van Sudetenland door nazi-Duitsland in oktober 1938 werd Frank plaatsvervangend Gauleiter van het Sudetenland. Heinrich Himmler bevorderde Frank in november 1938 tot SS-Brigadeführer.

Tweede Wereldoorlog

bewerken

In 1939 werd Frank tot SS-Gruppenführer bevorderd en aangesteld als Höherer SS- und Polizeiführer en staatssecretaris van het Protectoraat Bohemen en Moravië onder Reichsprotektor Konstantin von Neurath. Net als Rauter in Nederland had Frank in het protectoraat een grote macht. Deze werd bepaald door zijn grote kennis van Tsjechische aangelegenheden en de steun van Himmler. Toen Von Neurath in september 1941 het veld moest ruimen werd Frank echter gepasseerd en werd Reinhard Heydrich als opvolger van Von Neurath benoemd. De samenwerking tussen Frank en Heydrich was vanuit Duits oogpunt een succes.

Na de aanslag op Heydrich in juni 1942 werd Frank wederom gepasseerd en werd Kurt Daluege rijksprotector. Uit wraak voor de aanslag op Heydrich werden onder verantwoording van Frank en Daluege de Tsjechische plaatsen Lidice en Ležáky verwoest en de bevolking van deze plaatsen voor een groot deel vermoord.

In augustus 1942 werd Frank benoemd tot Minister van Staat en Rijksminister van Bohemen en Moravië. In juni 1943 werd hij bevorderd tot SS-Obergruppenführer und General der Waffen-SS und der Polizei.

Op 30 april en 1 mei 1945 maakte Frank bekend dat iedere opstand zou eindigen in een zee van bloed. Hij hield woord. Van 5 mei tot 8 mei kwam Praag in opstand, hetgeen resulteerde in 3000 doden. Op 9 mei 1945 arriveerde het Rode Leger en werd de Duitse bezetting beëindigd.

Op 9 mei gaf Frank zich in Pilsen over aan het Amerikaanse leger. Hij werd uitgeleverd aan Tsjechoslowakije en in maart en april 1946 berecht. Onder andere vanwege zijn aandeel in de verwoesting van Lidice werd Frank ter dood veroordeeld. Op 22 mei 1946 werd hij voor 5000 toeschouwers op de binnenplaats van de Pankrác-gevangenis in Praag opgehangen.

Franks was twee keer getrouwd. Op 21 januari 1925 met Anna Müller. Het echtpaar scheidde op 17 februari 1940. Frank hertrouwde op 14 april 1940 met Karola Blaschek. Het echtpaar kreeg een zoon (20 augustus 1942) en twee dochters (16 augustus 1941) en (8 maart 1944).

Carrière

bewerken

Frank bekleedde verschillende rangen in zowel de Allgemeine-SS als Waffen-SS. De volgende tabel laat zien dat de bevorderingen niet synchroon liepen.

Datums Oostenrijks-Hongaars leger Allgemeine-SS Politie Waffen-SS NSDAP Kabinet-Hitler
1916[10][11] Kriegsfreiwilliger
1 november 1938[10][12] SS-Mann
30 januari 1939[10][12]
(met RDA van 1 november 1938[4][10][13])
SS-Brigadeführer
4 november 1938[4][5][7] Stellvetretender Gauleiter
18 maart 1939[10][12] Staatssekretär
24 januari 1940[10]
(met RDA van 9 november 1939[4][10][13][12])
SS-Gruppenführer
1 juli 1942[4][10][12]
m.d.U.d.)[12]
Generalleutnant in de politie
21 juni 1943[4][10][13][12]
(m.d.U.d.)
SS-Obergruppenführer Generaal in de politie
20 augustus 1943[4][10] Staatsminister[14]
20 juni 1944[10][12]
(met ingang van 1 juli 1944[4][10][12])
Generaal in de Waffen-SS
  • (m.d.U.d.) mit der Uniform des = vrije vertaling: hij was bevoegd het uniform van een .... te dragen.

Lidmaatschapsnummers

bewerken

Decoraties

bewerken

Selectie:

bewerken
Zie de categorie Karl Hermann Frank van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.