Internationale Transportarbeiders Federatie

De International Transport Workers' Federation (ITF), in het Nederlands Internationale Transportarbeiders Federatie, is een internationale vakbondsfederatie.

International Transport Workers' Federation (ITF)
Geschiedenis
Ontstaansdatum 10 juni 1896
Structuur
Voorzitter Vlag van Australië Paddy Crumlin
Secretaris-generaal Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Cotton
Regio Mondiaal
Ledenaantal ca. 4 600 000
Verwante organisaties
Internationaal IVV
Media
Website www.itfglobal.org
Portaal  Portaalicoon   Economie

Geschiedenis

bewerken

De vakbondsfederatie werd op 10 juni 1896[1] opgericht te Londen als International Federation of Ship, Dock and River Workers[2] naar aanleiding van een stakingsactie bij dokwerkers te Rotterdam. Bij de stakers ontstond de vraag voor Europese steun bij hun actie. Die vraag werd beantwoord door Britse scheepsvakbondsleiders die een orgaan oprichtten om deze steun te organiseren, dat uitgroeide tot de ITF. Stichters waren onder meer de Britten Havelock Wilson (NSFU), Ben Tillett, Tom Mann (beiden DWRGLU) en de Zweed Charles Lindley.[2] Hoewel aanvankelijk opgericht voor de maritieme industrie, werden later ook werknemers uit de weg-, spoorweg- en luchtvaarttransportsector in de ITF opgenomen. Dit resulteerde in 1898 tot de naamswijziging naar International Transport Workers' Federation (ITF).[2] De Belgische Transportarbeidersbond (BTB) was een van de eerste leden van deze koepelorganisatie. Prominente leden van deze vakbond zoals Louis Major en Omer Becu namen sleutelposities binnen het ITF in en drukten hun stempel op de organisatie.

De ITF voert al sinds 1948 strijd tegen de zogenaamde flags of convenience of goedkope vlaggen. Die stellen scheepseigenaars in staat om gemakkelijker bemanningsleden in lageloonlanden te werven. Bovendien laat de veiligheid op deze schepen vaak te wensen over, aangezien zij zich aan de veel minder strikte normen van hun vlaggenstaat dienen te houden. Hierdoor komen ongevallen en milieurampen aan boord van schepen met een flag of convenience veel vaker voor. Enkele bekende voorbeelden:

  • De MV Erika, die onder de Maltese vlag voer, zonk in 1999 voor de Franse kust en verloor daar zo'n 10 000 ton olie.
  • De Deepwater Horizon, een boorplatform met de Marshall Eilanden als vlaggenstaat. Na een ontploffing op 20 april 2010 zonk de Deepwater Horizon. Gedurende drie maanden kwamen dagelijks miljoenen liters ruwe aardolie in de Golf van Mexico terecht.

De ITF verdedigt de belangen van transportvakbonden in bestuursorganen zoals de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO), de Internationale Maritieme Organisatie (IMO) en de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO). Ook biedt ze informatie en advies aan de vakbonden omtrent de ontwikkelingen in de transportindustrie. Verder organiseert de ITF internationale solidariteitsacties bij conflicten tussen haar lidvakbonden en werkgevers of overheden.

Structuur

bewerken

Het hoofdkwartier van de organisatie is gevestigd in Londen, daarnaast zijn er regiokantoren in Nairobi, Ouagadougou, Tokio, New Delhi, Rio de Janeiro, Amman, Moskou en Brussel.

Bestuur

bewerken
Periode Voorzitter[3]
1893 - 1901   Tom Mann
1901 - 1904   Tom Chambers
1904   Ben Tillett
1904 - 1916   Hermann Jochade
1920 - 1925   Robert Williams
1925 - 1933   Charlie Cramp
1933 - 1946   Charles Lindley
1946 - 1947   John Benstead
1947 - 1950   Omer Becu
1950 - 1954   Robert Bratschi
1954 - 1955   Arthur Deakin
1955 - 1958   Hans Jahn
1958 - 1960   Frank Cousins
1960 - 1962   Roger Dekeyzer
1962 - 1965   Frank Cousins
1965 - 1971   Hans Düby
1971 - 1986   Fritz Prechtl
1986 - 1994   Jim Hunter
1994 - 1998   Eike Eulen
1998 - 2006   Umraomal Purohit
2006 - 2010   Randall Howard
2010 - heden   Paddy Crumlin
Periode Algemeen secretaris
1896   Ben Tillett
1896   Robert Peddie
1896 - 1904   Tom Chambers
1904   Ben Tillett
1904 - 1916   Hermann Jochade
1919 - 1942   Edo Fimmen
1942 - 1950   Jaap Oldenbroek
1950 - 1960   Omer Becu
1960 - 1965   Pieter de Vries
1965 - 1968   Hans Imhof
1968 - 1977   Charles Blyth
1977 - 1993   Harold Lewis
1993 - 2014   David Cockroft
2014 - heden   Stephen Cotton

Congressen

bewerken

Het hoogste orgaan van de organisatie is het congres dat volgens Regel VI van de ITF Constitution om de vier jaar plaatsvindt.

Congres Datum Locatie[4][1]
* 14 - 16 juni 1898   London
1 19 - 21 september 1900   Parijs
2 4 - 7 juli 1902   Stockholm
3 14 - 17 augustus 1904   Amsterdam
4 25 - 28 juni 1906   Milaan
5 26 - 29 augustus 1908   Wenen
6 23 - 27 augustus 1910   Kopenhagen
7 26 - 30 augustus 1913   Londen
8 29 - 30 april 1919   Amsterdam
9 15 - 19 maart 1920   Kristiania
10 18 - 22 april 1921   Genève
11 2 - 6 oktober 1922   Wenen
12 7 - 12 augustus 1924   Hamburg
13 15 - 21 september 1926   Parijs
14 19 - 24 juli 1928   Stockholm
15 22 - 27 september 1930   Londen
16 7 - 13 augustus 1932   Praag
17 18 - 24 augustus 1935   Kopenhagen
18 31 oktober - 5 november 1938   Luxemburg
19 6 - 11 mei 1946   Zurich
20 19 - 24 juli 1948   Oslo
21 21 - 29 juli 1950   Stuttgart
22 16 - 23 juli 1952   Stockholm
Congres Datum Locatie
23 16 - 24 juli 1954   Londen
24 18 - 26 juli 1956   Wenen
25 23 juli - 1 augustus 1958   Amsterdam
26 20 - 29 juli 1960   Bern
27 25 juli - 4 augustus 1962   Helsinki
28 28 juli - 6 augustus 1965   Kopenhagen
29 28 juli - 3 augustus 1968   Wiesbaden
30 28 juli - 6 augustus 1971   Wenen
31 7 - 15 augustus 1974   Stockholm
32 21 - 29 juli 1977   Dublin
33 17 - 24 juli 1980   Miami
34 20 - 28 oktober 1983   Madrid
35 31 juli - 8 augustus 1986   Luxemburg
36 2 - 9 augustus 1990   Firenze
37 4 - 11 augustus 1994   Genève
38 30 juni - 2 juli 1996   London[5]
39 23 oktober - 5 november 1998   New Delhi[6]
40 14 - 21 augustus 2002   Vancouver
41 2 - 9 augustus 2006   Durban[7]
42 5 - 12 augustus 2010   Mexico-Stad[8]
43 10 - 16 augustus 2014   Sofia[9]
44 14 - 20 oktober 2018   Singapore[10]

Gelieerde organisaties

bewerken

De Europese afdeling is de Europese Transportarbeiders Federatie (ETF), daarnaast werkt het ITF nauw samen met het Internationaal Vakverbond (IVV). De internationale vakbondsfederatie verenigt 781 vakbonden en vakcentrales die de belangen behartigen van werknemers uit de transportsector in 155 landen. In totaal vertegenwoordigt de ITF zo'n 4,6 miljoen werknemers[11]

In België zijn de Belgische Transportarbeidersbond (BTB), ACV Transcom, de Bond van Bedienden, Technici en Kaderleden (BBTK) en de Algemene Centrale der Openbare Diensten (ACOD) aangesloten. In Nederland zijn dit respectievelijk de CNV Bedrijvenbond, FNV Bondgenoten, Nautilus NL en de Vakbond van Nederlands Cabinepersoneel (VNC).

Historisch document

bewerken
bewerken