Hydrophis ornatus
Hydrophis ornatus is een slang uit de onderfamilie zeeslangen (Hydrophiinae) van de familie koraalslangachtigen (Elapidae).
Hydrophis ornatus IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2009) | |||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Soort | |||||||||||||||||||
Hydrophis ornatus (Gray, 1842) Originele combinatie Aturia ornatus Gray, 1842 | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||||||||
Hydrophis ornatus op Wikispecies | |||||||||||||||||||
(en) World Register of Marine Species | |||||||||||||||||||
|
Naam en indeling
bewerkenDe wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst voorgesteld door John Edward Gray in 1842. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Aturia ornata gebruikt, de slang werd later aan het niet meer erkende geslacht Chitulia toegekend.[2] De soortaanduiding ornatus betekent vrij vertaald 'versierd'.
Ondersoorten
bewerkenDe soort wordt verdeeld in drie ondersoorten die onderstaand zijn weergegeven, met de auteur en het verspreidingsgebied.
Naam | Auteur | Verspreidingsgebied |
---|---|---|
Hydrophis ornatus godeffroyi | Peters, 1873 | ? |
Hydrophis ornatus maresinensis | Mittleman, 1947 | ? |
Hydrophis ornatus ornatus | Gray, 1842 | Het grootste deel van het verspreidingsgebied |
Uiterlijke kenmerken
bewerkenDe slang bereikt een lichaamslengte tot 112 centimeter, het lichaam is relatief dik en de staart is zijwaarts afgeplat. De grote kop is duidelijk te onderscheiden van het lichaam door de aanwezigheid van een insnoering. De slang heeft 42 tot 54 rijen hexagonale schubben in de lengte op het midden van het lichaam. De dorsale schubben kunnen overlappen en hebben een puntig midden of zijn gekield. en 235 tot 298 schubben aan de buikzijde. Onder de staart zijn 38 tot 50 schubben aanwezig. De lichaamskleur is grijsbruin met 30 tot 60 brede donkere dwarsbanden.[3]
Levenswijze
bewerkenDe slang is zowel overdag als 's nachts actief. De vrouwtjes zijn eierlevendbarend en zetten een tot vier volledig ontwikkelde jongen af. Op het menu staan vissen, Hydrophis ornatus heeft zich echter gespecialiseerd in het jagen op zeekatten, die tot de inktvissen behoren.[3] De slang is giftig en wordt beschouwd als gevaarlijk voor mensen.
Verspreiding en habitat
bewerkenDe soort komt voor in de zeeën en landen Indische Oceaan, Zuid-Chinese Zee, Golf van Thailand, Indische Oceaan, Perzische Golf (Pakistan, Sri Lanka, India, Indonesië, Papoea-Nieuw-Guinea, Maleisië, Vietnam, Myanmar, China, Hongkong, Taiwan, Japan, Oman, Verenigde Arabische Emiraten, Iran, Filipijnen en Australië.[2] De habitat bestaat uit ondiepe kuststreken in estuaria, koraalriffen of met een zanderige of modderige bodem. De soort is aangetroffen tot een diepte van ongeveer 22 meter onder het zee-oppervlak.
Beschermingsstatus
bewerkenDoor de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'veilig' toegewezen (least concern of LC).[4]
Synoniemen
bewerkenBronvermelding
bewerkenReferenties
- ↑ (en) Hydrophis ornatus op de IUCN Red List of Threatened Species.
- ↑ a b Uetz & Hallermann
- ↑ a b Indraneil Das (2015). A Field Guide To The Reptiles Of South-East Asia. Bloomsbury Publicing, Pagina 321. ISBN 978-1-4729-2057-7.
- ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Hydrophis ornatus - IUCN Red List. Gearchiveerd op 24 november 2021.
- ↑ Lütken, C.F. (1863). Nogle nye Krybdyr og Padder. Videnskabelige Meddelelser fra den naturhistoriske Forening i Kjöbenhavn ser. 2, 4: 309
Bronnen
- (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database - Hydrophis ornatus - Website Geconsulteerd 25 mei 2021