Opaalvaalhoed

Opaalvaalhoed
	Taxonomische indeling
Rijk:	Fungi (Schimmels)
Stam:	Basidiomycota (Steeltjeszwam)
Klasse:	Agaricomycetes
Onderklasse:	Agaricomycetidae
Orde:	Agaricales (Plaatjeszwam)
Familie:	Hymenogastraceae
Geslacht:	Hebeloma
	Soort
	Hebeloma velutipes; Bruchet (1970 )
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
Portaal	Biologie ; Schimmels

De opaalvaalhoed (Hebeloma velutipes) is een schimmel in de familie Hymenogastraceae. Hij vormt ectomycorrhiza. Hij is bekend van berk, beuk, populier, eik, wilg en soms bij naaldbomen. Hij komt voor in bossen, bij parken en langs lanen op droge, enigszins voedselarme, zand-, leem- of kleibodems.^[2]

Kenmerken

Uiterlijke kenmerken

De hoed heeft een diameter van (12) 20–64 (95) en kan umbonaat zijn.^[3] Het oppervlak is wit tot bleek tot creme en donker donker in het centrum.^[4]

De lamellen zijn bleek roze daarna bruin en met 58 tot 78 lange lamellen aanwezig.

De steel is (5) 29–80 (120) mm lang en (3) 4–10 (20) mm dik. Er is geen cortina aanwezig.^[3] De steelbasis is meestal knolvormig opgezwollen.^[5] Hij rijkt naar radijs en smaakt bitter of naar radijs.^[4]

Microscopische kenmerken

De sporen zijn amygdaloïde (amandelvormig), dextrinoïde, duidelijk wrattig en meten (6.9) 8.0–15.2 (16.1) × (4.1) 5.1–8.2 (8.9) μm. De cheilocystidia meten (28) 29–96 (107) × (2.7) 3.1–7.5 (8.1) μm. De toppen zijn (3.7) 4.7–12.7 (15.4) μm breed.^[3]^[4]