Gebruiker:Chescargot/Curtain-method

De gordijnmethode-slakkenkweek is een intensieve slakkenkweekmethode. Het kweekproces is gebaseerd op het maximaliseren van de oogst per oppervlak beschikbare grond, wat bereikt wordt door het plaatsen van vertikale kruipoppervlakken, de zogenaamde 'gordijnen', waarvan beide kanten benut kunnen worden. Door deze gordijnen op kleine afstand parallel aan elkander en daarbovenop voederlijnen te plaatsen kan de oogst per beschikbare grondoppervlak tenminste vier keer verhoogd worden.

Hoewel het idee dat op een gegeven oppervlak een veelvoud aan slakken geproduceerd kan worden ten opzichte van de andere kweekmethoden commercieel aantrekkelijk is, blijken er in de praktijk haken en ogen in deze methode te zitten. Er zijn bedrijven die een oogst van tegen de dertig kilogram per vierkante meter claimen, maar in werkelijkheid blijkt in gezond functionerende kwekerijen de oogst beperkt te blijven tot rond de 20 kilogram. Deze vorm van bio-industrie kan anno 2022 dan ook nog niet als state of the art beschouwd worden en is het nog in volle ontwikkeling.

Vraagstukken

bewerken

Vraagstukken die gepaard gaan met deze vorm van bio-industrie zijn als volgt:

Hygiëne: door de zeer hoge dichtheid

Typen gordijnmethode

bewerken

Algemene problemen

Daglichttoetreding en ventilatie is moeilijk te regelen door de dichtheid aan gordijnen, hoewel

dat in serres op gecultiveerde grond uitgevoerd wordt

Typische problemen:

Door de vele gordijnen treedt relatief weinig daglicht door de vegetatie op de bodem, waardoor planten moeilijk groeien. De hoge dichtheid aan slakken zorgt ook voor een grote concentratie aan uitwerpselen die bij onvoldoende daglicht en overmatige vochtigheid niet tijdig verteren. Dit leidt tot verstikking van de vegetatie, schimmelvorming en aantrekking van ongedierte.

Categorie:Eetbare landslak Categorie:Slakkenkwekerij