Europees kampioenschap voetbal mannen onder 19

Het Europees kampioenschap voetbal onder 19, kortweg EK voetbal onder 19, is een jaarlijks voetbaltoernooi tussen Europese nationale mannenteams met spelers onder de 19 jaar. Door middel van twee voorrondes plaatsen landen zich, waarna in anderhalve week tijd bepaald wordt welk land het beste van Europa is. In de jaren die deelbaar door twee zijn kan op het EK plaatsing voor het Wereldkampioenschap voetbal onder 20 worden behaald door een derde plaats in de groepsfase.

Europees kampioenschap voetbal mannen onder 19
Landen van de UEFA
Sport Voetbal
Regio Europa
Bond/organisator UEFA
Eerste editie 1948 in Engeland
Regerend kampioen Vlag van Italië Italië (2023)
Recordkampioen Engeland en
Spanje met 11 titels
Portaal  Portaalicoon   Sport

Format bewerken

Het toernooi wordt in de huidige vorm sinds 1981 georganiseerd door de UEFA, de Europese voetbalbond, en wordt het elke jaar door een ander land georganiseerd. Tot 2002 heette het kampioenschap Europees kampioenschap voetbal onder 18.

Van 1948 tot en met 1956 werd het toernooi opgericht onder de naam FIFA Junior Tournament. Vanaf 1957 werd dit het UEFA Junior Tournament. In 1981 werd de opzet gewijzigd en ontstond het kampioenschap onder 18. Vanaf 2002 veranderde dat in het kampioenschap onder 19.[1][2]

Historisch overzicht bewerken

FIFA Jeugdtoernooi (1948–1954)
Jaar Gastland Finale Troostfinale
Winnaar Uitslag Tweede Derde Uitslag Vierde
1948   Engeland   Engeland 2–1   Nederland   België 3–1   Italië
1949   Nederland   Frankrijk 4–1   Nederland   België 5–0   Ierland
1950   Oostenrijk   Oostenrijk 3–2   Frankrijk   Nederland 6–0   Luxemburg
1951   Frankrijk   Joegoslavië 3–2   Oostenrijk   België 1–0   Noord-Ierland
1952   Spanje   Spanje[noot 1] 0–0   België   Oostenrijk[noot 2] 5–5   Engeland
1953   België   Hongarije 2–0   Joegoslavië   Turkije 3–2   Spanje[noot 3]
1954   DDR   Spanje 2–2   West-Duitsland   Argentinië 1–0   Turkije
UEFA Jeugdtoernooi (1955–1980)
1955   Italië Er werden alleen groepswedstrijden gespeeld.
1956   Hongarije Er werden alleen groepswedstrijden gespeeld.
1957   Spanje   Oostenrijk 3–2   Spanje   Frankrijk
  Italië
0–0 X[noot 4]
1958   Luxemburg   Italië 1–0   Engeland   Frankrijk 3–0   Roemenië
1959   Bulgarije   Bulgarije 1–0   Italië   Hongarije 6–1   West-Duitsland
1960   Oostenrijk   Hongarije 2–1   Roemenië   Portugal 2–1   Oostenrijk
1961   Portugal   Portugal 4–0   Polen   West-Duitsland 2–1   Spanje
1962   Roemenië   Roemenië 4–1   Joegoslavië   Tsjecho-Slowakije 1–1   Turkije[noot 5]
1963   Engeland   Engeland 4–0   Noord-Ierland   Schotland 4–2   Bulgarije
1964   Nederland   Engeland 4–0   Spanje   Portugal 3–2   Schotland
1965   Bondsrepubliek Duitsland   Duitse Democratische Republiek 3–2   Engeland   Tsjecho-Slowakije 4–1   Italië
1966   Joegoslavië   Italië
  Sovjet-Unie
0–0 X[noot 6]   Joegoslavië 2–0   Spanje
1967   Turkije   Sovjet-Unie 1–0   Engeland   Turkije[noot 7] 1–1   Frankrijk
1968   Frankrijk   Tsjecho-Slowakije 2–1   Frankrijk   Portugal 4–2   Bulgarije
1969   DDR   Bulgarije[noot 8] 1–1   Duitse Democratische Republiek   Sovjet-Unie 1–0   Schotland
1970   Schotland   Duitse Democratische Republiek 3–0   Nederland   Schotland 2–0   Frankrijk
1971   Tsjecho-Slowakije   Engeland 3–0   Portugal   Duitse Democratische Republiek 1–1
(p. 5–3)
  Sovjet-Unie
1972   Spanje   Engeland 2–0   West-Duitsland   Polen 0–0
(p. 6–5)
  Spanje
1973   Italië   Engeland 3–2   Duitse Democratische Republiek   Italië 1–0   Bulgarije
1974   Zweden   Bulgarije 1–0   Joegoslavië   Schotland 1–0   Griekenland
1975   Zwitserland   Engeland 1–0   Finland   Hongarije 2–2
(p.)
  Turkije
1976   Hongarije   Sovjet-Unie 1–0   Hongarije   Spanje 3–0   Frankrijk
1977   België   België 2–1   Bulgarije   Sovjet-Unie 7–2   West-Duitsland
1978   Polen   Sovjet-Unie 3–0   Joegoslavië   Polen 3–1   Schotland
1979   Oostenrijk   Joegoslavië 1–0   Bulgarije   Engeland 0–0
(p. 4–3)
  Frankrijk
1980   Bondsrepubliek Duitsland   Engeland 2–1   Polen   Italië 3–0   Nederland
Europees kampioenschap voetbal onder 18 (1981–2001)
1981   West-Duitsland   West-Duitsland 1–0   Polen   Frankrijk 1–1
(p. 2–0)
  Spanje
1982   Finland   Schotland 3–1   Tsjecho-Slowakije   Sovjet-Unie 3–1   Polen
1983   Engeland   Frankrijk 1–0   Tsjecho-Slowakije   Engeland 1–1
(p. 4–2)
  Italië
1984   Sovjet-Unie   Hongarije 0–0
(p. 3–2)
  Sovjet-Unie   Polen 2–1   Ierland
1986   Joegoslavië   Duitse Democratische Republiek 3–1   Italië   West-Duitsland 1–0   Schotland
1988   Tsjecho-Slowakije   Sovjet-Unie 3–1   Portugal   Duitse Democratische Republiek 2–0   Spanje
1990   Hongarije   Sovjet-Unie 0–0
(p. 4–2)
  Portugal   Spanje 1–0   Engeland
1992   Duitsland   Turkije 2–1   Portugal   Noorwegen 1–1
(p. 8–7)
  Engeland
1993   Engeland   Engeland 1–0   Turkije   Spanje 2–1   Portugal
1994   Spanje   Portugal 1–1
(p. 4–1)
  Duitsland   Spanje 5–2   Nederland
1995   Griekenland   Spanje 4–1   Italië   Griekenland 5–0   Nederland
1996   Frankrijk   Frankrijk 1–0   Spanje   Engeland 3–2   België
1997   IJsland   Frankrijk 1–0   Portugal   Spanje 2–1   Ierland
1998   Cyprus   Ierland 1–1
(p. 4–3)
  Duitsland   Kroatië 0–0
(p. 5–4)
  Portugal
1999   Zweden   Portugal 1–0   Italië   Ierland 1–0   Griekenland
2000   Duitsland   Duitsland 1–0   Oekraïne   Duitsland 3–1   Tsjechië
2001   Finland   Polen 3–1   Tsjechië   Spanje 6–2   Joegoslavië
Europees kampioenschap voetbal onder 19 (2002–heden)
2002   Noorwegen   Spanje 1–0   Duitsland   Slowakije 2–1   Ierland
2003   Liechtenstein   Italië 2–0   Portugal   Oostenrijk
  Tsjechië
2004   Zwitserland   Spanje 1–0   Turkije   Zwitserland
  Oekraïne
2005   Noord-Ierland   Frankrijk 3–1   Engeland   Duitsland
  Servië en Montenegro
2006   Polen   Spanje 2–1   Schotland   Oostenrijk
  Tsjechië
2007   Oostenrijk   Spanje 1–0   Griekenland   Frankrijk
  Duitsland
2008   Tsjechië   Duitsland 3–1   Italië   Tsjechië
  Hongarije
2009   Oekraïne   Oekraïne 2–0   Engeland   Frankrijk
  Servië
2010   Frankrijk   Frankrijk 2–1   Spanje   Kroatië
  Engeland
2011   Roemenië   Spanje 3–2   Tsjechië   Ierland
  Servië
2012   Estland   Spanje 1–0   Griekenland   Engeland
  Frankrijk
2013   Litouwen   Servië 1–0   Frankrijk   Portugal
  Spanje
2014   Hongarije   Duitsland 1–0   Portugal   Oostenrijk
  Servië
2015   Griekenland   Spanje 2–0   Rusland   Frankrijk
  Griekenland
2016   Duitsland   Frankrijk 4–0   Italië   Engeland
  Portugal
2017   Georgië   Engeland 2–1   Portugal   Tsjechië
  Nederland
2018   Finland[3]   Portugal 4–3   Italië   Frankrijk
  Oekraïne
2019   Armenië   Spanje 2–0   Portugal   Frankrijk
  Ierland
2020   Noord-Ierland[4] Toernooi gecanceld vanwege de coronapandemie.[5]
2021   Roemenië Toernooi gecanceld vanwege de coronapandemie.[6]
2022   Slowakije[7]   Engeland[8] 3–1   Israël   Italië
  Frankrijk
2023   Malta[9]   Italië 1–0   Portugal   Noorwegen
  Spanje
2024   Noord-Ierland[9]
2025   Roemenië[9]
2024   Wales[10]
2025   Israël[10]

Ranglijst bewerken

Bijgewerkt tot en met het toernooi van 2022

Rang Land
Aantal keer kampioen Aantal keer tweede
1   Engeland 11 5
2   Spanje 11 4
3   Frankrijk 8 3
4   Duitsland[a] 6 7
5   Sovjet-Unie /   Rusland 6 2
6   Italië 5 7
7   Portugal 4 10
8   Servië /   Joegoslavië 3 4
9   Bulgarije 3 2
10   Hongarije 3 1
11   Oostenrijk 2 1
12   Tsjechië 1 4
13   Polen 1 3
14   Turkije 1 2
15   Schotland 1 1
  België
  Roemenië
  Oekraïne
19   Ierland 1 0
20   Nederland 0 3
21   Griekenland 0 2
22   Noord-Ierland 0 1
  Finland
  Israël
  1. De resultaten van West-Duitsland zijn ook hierbij gerekend.

Zie ook bewerken