969

969

Eeuwen:	9e eeuw · 10e eeuw · 11e eeuw
Decennia:	950-959 · 960-969 · 970-979
Jaren:	<< · < · 968 · 969 · 970 · > · >>
Jaartelling in verschillende culturen

Ab urbe condita:		1722 MDCCXXII
Armeense jaartelling:		417 – 418 ԹՎ ՆԺԷ – ՆԺԸ
Chinese jaartelling:		3665 – 3666 乙辰 – 丙巳
Christelijke jaartelling:		969 CMLXIX
Ethiopische jaartelling:		961 – 962
Hebreeuwse jaartelling:		4729 – 4730
Hindoekalenders:
- Vikram Samvat		1024 – 1025
- Shaka Samvat		891 – 892
- Kali yuga		4070 – 4071
Iraanse jaartelling:		347 – 348 ۳۴۷ – ۳۴۸
Islamitische jaartelling:		358 – 359 ٣٥٩ – ٣٥٨
Maçonnieke jaartelling:		4968 – 4969
Juliaanse kalender van 969

Het jaar 969 is het 69e jaar in de 10e eeuw volgens de christelijke jaartelling.

Gebeurtenissen bewerken

Byzantijnse Rijk bewerken

11 december - Keizer Nikephoros II (Phokas) wordt vermoord in het koninklijk paleis van Boukoleon in Constantinopel na een regeerperiode van 6 jaar. Voormalige vrienden hebben gehandeld in opdracht van zijn vrouw, keizerin Theophano. Nikephoros wordt opgevolgd door zijn neef Johannes I (Tzimiskes) (de minnaar van Theophano) – die medekeizer en regent wordt. Onder druk van patriarch Polyeuctus wordt Johannes gedwongen Theophano te verbannen naar het eiland Prinkipos (Prinseneilanden).^[1]

Europa bewerken

Peter I, heerser (tsaar) van het Bulgaarse Rijk, krijgt een hartstilstand en doet afstand van de troon, ten gunste van zijn oudste zoon Boris II. Hij arriveert (na een ere-gijzelaar te zijn geweest in Constantinopel) in Preslav en wordt uitgeroepen tot de nieuwe heerser. Boris herwint verloren gebied van het Kievse Rijk en herovert Perejaslavets – een bloeiende handelsstad gelegen aan de monding van de Donau.^[2]
Zomer - Svjatoslav I, heerser (knjaz) van het Kievse Rijk, valt Bulgarije binnen aan het hoofd van zijn plunderende legerhorden (ongeveer 60.000 man) – waaronder Petsjenegische en Hongaarse huurlingen. Hij verslaat de Bulgaren en herovert Perejaslavets. Boris II capituleert en spietst 300 Bulgaarse edelen (bojaren) wegens verraad. Svjatoslav plaatst garnizoenen in de veroverde forten in Noord-Bulgarije.^[3]
Keizer Otto I ("de Grote") mobiliseert een expeditieleger in Pavia, vergezeld door Spoletaanse huurlingen. Hij begint een campagne en ontzet de belegering van Capua, zijn Lombardische troepen verwoesten het gebied in de omgeving van Napels. Otto trekt Benevento binnen, waar hij als 'bevrijder' wordt ontvangen door co-prins Landulf IV (een bondgenoot van Otto) en in de steden van Apulië in Zuid-Italië.^[4]
Pandulf I ("IJzerenhoofd"), hertog en co-prins van Benevento en Capua, leidt de belegering van Bovino. Hij wordt gevangen genomen door de Byzantijnen en geketend naar Bari gebracht. Later wordt Pandulf gevangen gezet in Constantinopel.^[5]
Ahmad ibn Hasan, heerser (emir) van Sicilië, overlijdt na een regeerperiode van 15 jaar. Hij wordt door zijn zoon Abu al-Qasim een familielid en stamboomhouder van de dynastie van de Kalbiden.

Afrika bewerken

Egypte komt onder de heerschappij van het kalifaat van de Fatimiden. De Fatimiden verslaan de Ikhshididen en trekken de Egyptische hoofdstad Fustat binnen. In plaats van Fustat wordt een nieuwe hoofdstad gesticht in Caïro (of al-Qahira).^[6]

Azië bewerken

13 augustus - Keizer Reizei doet afstand van de troon (vanwege een psychische aandoening) na een regeerperiode van twee jaar. Hij wordt opgevolgd door zijn 10-jarige broer En'yu als de 64e keizer van Japan.^[7]

Religie bewerken

Zomer - Paus Johannes XIII roept in Rome een synode bijeen. Hij verheft het bisdom Benevento tot aartsbisdom Benevento. De stad wordt tot metropool verheven met meer dan 10 bisdommen in Zuidoost-Italië.^[8]

Geboren bewerken

Willem V ("de Grote"), hertog van Aquitanië (overleden 1030)

Overleden bewerken

11 juli - Olga, grootvorstin en regent van Kiev (r. 945 - 969)
11 december - Nikephoros II, Byzantijns keizer (r. 963 - 969)
Ahmad ibn Hasan, heerser (emir) van Sicilië (r. 954 - 969)
Hildebold, Frankisch edelman en bisschop (r. 941 - 969)

Zie de categorie 969 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Reuter, Timothy (1999). The New Cambridge Medieval History, Volume III, p. 594. ISBN 978-0-521-36447-8.
↑ Fine, John V. A. Jr. (1991). The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century, p. 184. University of Michigan Press. ISBN 0-472-08149-7.
↑ Reuter, Timothy (1999). The New Cambridge Medieval History, Volume III, p. 584. ISBN 978-0-521-36447-8.
↑ Reuter, Timothy (1991). Germany in the Early Middle Ages 800–1056, p. 159. Addison Wesley Longman. ISBN 978-0-582-49034-5.
↑ Wickham, Chris (1981). Early Medieval Italy: Central Power and Local Society, 400–1000, MacMillan Press.
↑ Brett, Michael (2001). The Rise of the Fatimids: The World of the Mediterranean and the Middle East in the Fourth Century of the Hijra, Tenth Century CE, p. 77. The Medieval Mediterranean. Vol 30. Leiden: Brill. ISBN 978-9004117419.
↑ Varley, H. Paul (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns, pp. 298–300. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5.
↑ J. D. Mansi (ed.), Sacrorum conciliorum nova et amplissima collectio, pp. 19–22. Tomus XIX (Venice: Antonio Zatta 1774).

[1] Reuter, Timothy (1999). The New Cambridge Medieval History, Volume III, p. 594. ISBN 978-0-521-36447-8.

[2] Fine, John V. A. Jr. (1991). The Early Medieval Balkans: A Critical Survey from the Sixth to the Late Twelfth Century, p. 184. University of Michigan Press. ISBN 0-472-08149-7.

[3] Reuter, Timothy (1999). The New Cambridge Medieval History, Volume III, p. 584. ISBN 978-0-521-36447-8.

[4] Reuter, Timothy (1991). Germany in the Early Middle Ages 800–1056, p. 159. Addison Wesley Longman. ISBN 978-0-582-49034-5.

[5] Wickham, Chris (1981). Early Medieval Italy: Central Power and Local Society, 400–1000, MacMillan Press.

[6] Brett, Michael (2001). The Rise of the Fatimids: The World of the Mediterranean and the Middle East in the Fourth Century of the Hijra, Tenth Century CE, p. 77. The Medieval Mediterranean. Vol 30. Leiden: Brill. ISBN 978-9004117419.

[7] Varley, H. Paul (1980). Jinnō Shōtōki: A Chronicle of Gods and Sovereigns, pp. 298–300. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-04940-5.

[8] J. D. Mansi (ed.), Sacrorum conciliorum nova et amplissima collectio, pp. 19–22. Tomus XIX (Venice: Antonio Zatta 1774).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]