Zuid-Egeïsche Eilanden
Zuid-Egeïsche Eilanden (Grieks: Νότιο Αιγαίο, Notio Ejeo) is een van de dertien periferieën van Griekenland. Het bestaat uit een groot aantal eilanden in het zuiden van de Egeïsche Zee, tussen het Griekse vasteland en Turkije.
Periferie van Griekenland 
| |||
|---|---|---|---|
 | |||
| |||
| Coördinaten | 36°48'NB, 26°12'OL | ||
| Algemeen | |||
| Oppervlakte | 5.286 km² | ||
| Inwoners | 324.524 in 2021 (61 inw./km²) | ||
| Hoofdstad | Ermoupoli | ||
| Nomos | Andros Kalymnos Karpathos Kea - Kythnos Kos Mykonos MMilos Naxos Paros Rhodos Syros Thira Tinos | ||
| Website | Officiële website | ||
| |||
De bestuurlijke regio, periferia, Zuid-Egeïsche Eilanden is sinds 2011[1] ingedeeld in dertien regionale eenheden, periferiaki enotita: Andros, Kalymnos, Karpathos, Kea - Kythnos, Kos, Mykonos, Milos, Naxos, Paros, Rhodos, Syros, Santorini, ook wel Thira of Thera, en Tinos. Deze vervingen de twee nomi, departementen, die tot dan toe hadden bestaan: de Cycladen, Κυκλάδες, in het noordwesten en de Dodekanesos, Δωδεκάνησα, oftewel twaalf eilanden, in het zuidoosten. De regionale eenheden hebben tegenwoordig geen eigen bestuur meer.
-
Syros -
-
-
.JPG)