Werelduurrecord (wielrennen)

wielrennen
(Doorverwezen vanaf Werelduurrecord wielrennen)

Het werelduurrecord is een wielrenrecord waarbij de deelnemer op een wielerbaan een zo groot mogelijke afstand aflegt in een uur, op een UCI-goedgekeurde fiets. Het heeft veel overeenkomsten met de wielerdiscipline van het tijdrijden.

Geschiedenis

bewerken
 
De fiets waarop Eddy Merckx in 1972 het werelduurrecord verbrak

Toen Francesco Moser in 1984 het record van Eddy Merckx brak, gebruikte hij daarvoor een speciale fiets met een verbeterde aerodynamica, zo was de fiets onder andere voorzien van dichte wielen. De toepassing van steeds geavanceerdere aerodynamica werd in 1993 voortgezet door Graeme Obree die bij zijn werelduurrecordpoging gebruikmaakte van een tuk-positie, waarbij beide armen onder het lichaam zijn gevouwen en de renner met zijn borst op het stuur ligt. In de jaren hierna werd het werelduurrecord meermaals gebroken, mede door gebruik van extreme zithoudingen en aerodynamische monocoque carbon frames. In 2000 besloot de UCI het gebruik van extreme zithoudingen en geavanceerde frames bij werelduurrecordpogingen te verbieden en stelde beperkende eisen op aangaande de constructie van de frames en zithouding op de fiets. Alle werelduurrecords sinds die van Francesco Moser uit 1984 werden ondergebracht in een nieuwe categorie genaamd UCI Best Human Effort. Het gevolg hiervan was dat het werelduurrecord van Merckx uit 1972 in ere werd hersteld.

In 2000 deed Chris Boardman, houder van het UCI Best Human Effort-werelduurrecord, een aanval op het werelduurrecord op een traditionele fiets zoals die van Merckx. Hij fietste 49,441 km, een verbetering van Merckx' record met 10 m (0,02%). Dit record werd in 2005 verbroken door de Tsjech Ondřej Sosenka met 49,700 km.

In 2014 versoepelde de UCI de regels voor het werelduurrecord weer: bepaalde aerodynamische verbeteringen werden toegelaten, zoals dichte wielen en een ligstuur. Hierdoor kwam het werelduurrecord terug onder de aandacht van renners en fietsenfabrikanten, en verschillende renners ondernamen in de daaropvolgende periode een aanval op het werelduurrecord. Op 18 september 2014 scherpte de Duitser Jens Voigt het record aan tot 51,115 km. Op 30 oktober 2014 bracht de Oostenrijker Matthias Brändle in het World Cycling Center in het Zwitserse Aigle het werelduurrecord op 51,852 km.[1] De Australiër Rohan Dennis bracht het record op 8 februari 2015 op 52,491 km, op 2 mei volgde de Brit Alex Dowsett met 52,937 km. Op 7 juni 2015 ondernam Bradley Wiggins zijn langverwachte poging. De Brit zette in Londen het record op 54,526 km. Op 16 april 2019 bracht de Belg Victor Campenaerts in het Mexicaanse Aguascalientes het record op 55,089 km. Op 19 augustus 2022 werd het uurrecord aangevallen door de relatief onbekende Brit Daniel Bigham die werkt voor INEOS Grenadiers, hij zette het record scherper op 55,548 km.

Op 8 oktober 2022 scherpte Filippo Ganna het record aan naar 56,792 km, hiermee is hij de eerste renner die onder de nieuwe regels ook het UCI Best Human Effort-werelduurrecord heeft gebroken.

Records

bewerken
Afstand (km) Renner Nationaliteit Jaar Plaats
Traditionele fiets (1893–1972)
35,325 Henri Desgrange   Frankrijk 1893   Parijs
38,220 Jules Dubois   Frankrijk 1894   Parijs
39,240 Oscar Van den Eynde   België 1897   Parijs
40,781 Willie Hamilton   Verenigd Koninkrijk 1898   Denver
41,110 Lucien Petit-Breton   Frankrijk 1905   Parijs
41,520 Marcel Berthet   Frankrijk 1907   Parijs
42,360 Oscar Egg[2]   Zwitserland 1912   Parijs
42,741 Marcel Berthet   Frankrijk 1913   Parijs
43,525 Oscar Egg   Zwitserland 1913   Parijs
43,775 Marcel Berthet   Frankrijk 1913   Parijs
44,247 Oscar Egg   Zwitserland 1914   Parijs
44,588 Jan van Hout   Nederland 1933   Roermond
44,777 Maurice Richard   Frankrijk 1933   Sint-Truiden
45,090 Giuseppe Olmo   Italië 1935   Milaan
45,398 Maurice Richard   Frankrijk 1936   Milaan
45,558 Frans Slaats   Nederland 1937   Milaan
45,840 Maurice Archambaud   Frankrijk 1937   Milaan
45,871 Fausto Coppi   Italië 1942   Milaan
46,159 Jacques Anquetil   Frankrijk 1956   Milaan
46,393 Ercole Baldini   Italië 1956   Milaan
46,924 Roger Rivière   Frankrijk 1957   Milaan
47,346 Roger Rivière   Frankrijk 1958   Milaan
48,093 Ferdinand Bracke   België 1967   Rome
48,653 Ole Ritter   Denemarken 1968   Mexico-Stad
49,431 Eddy Merckx   België 1972   Mexico-Stad
Aerodynamische fiets (1984–1996): UCI Best Human Effort
50,808 Francesco Moser   Italië 1984   Mexico-Stad
51,151 Francesco Moser   Italië 1984   Mexico-Stad
51,596 Graeme Obree   Verenigd Koninkrijk 1993   Hamar
52,270 Chris Boardman   Verenigd Koninkrijk 1993   Bordeaux
52,713 Graeme Obree   Verenigd Koninkrijk 1994   Bordeaux
53,040 Miguel Indurain   Spanje 1994   Bordeaux
53,832 Tony Rominger   Zwitserland 1994   Bordeaux
55,291 Tony Rominger   Zwitserland 1994   Bordeaux
56,375 Chris Boardman   Verenigd Koninkrijk 1996   Birmingham
Traditionele fiets (2000–2005)
49,441 Chris Boardman   Verenigd Koninkrijk 2000   Manchester
49,700 Ondřej Sosenka   Tsjechië 2005   Moskou
UCI-goedgekeurde fiets (2014–heden)
51,110 Jens Voigt   Duitsland 2014   Grenchen
51,850 Matthias Brändle   Oostenrijk 2014   Aigle
52,491 Rohan Dennis   Australië 2015   Grenchen
52,757 Alex Dowsett   Verenigd Koninkrijk 2015   Manchester
54,526 Bradley Wiggins   Verenigd Koninkrijk 2015   Londen
55,089 Victor Campenaerts   België 2019   Aguascalientes
55,548 Daniel Bigham   Verenigd Koninkrijk 2022   Grenchen
56,792 Filippo Ganna   Italië 2022   Grenchen

Vrouwen

bewerken
Afstand (km) Renster Nationaliteit Jaar Plaats
Traditionele fiets (1955–1978)
38,473 Tamara Novikova   Sovjet-Unie 1955   Irkoetsk
38,569 Renée Vissac   Frankrijk 1957   Milaan
39,718 Millie Robinson   Verenigd Koninkrijk 1958   Milaan
41,347 Elsy Jacobs   Luxemburg 1958   Milaan
41,471 Maria Cressari   Italië 1972   Mexico-Stad
43,082 Keetie van Oosten-Hage   Nederland 1978   München
Aerodynamische fiets (1986–1996): UCI Best Human Effort
44,770 Jeannie Longo   Frankrijk 1986   Colorado Springs
44,933 Jeannie Longo   Frankrijk 1987   Colorado Springs
46,352 Jeannie Longo   Frankrijk 1989   Mexico-Stad
47,112 Catherine Marsal   Frankrijk 1995   Bordeaux
47,411 Yvonne McGregor   Verenigd Koninkrijk 1995   Manchester
48,159 Jeannie Longo   Frankrijk 1996   Mexico-Stad
Traditionele fiets (2000–2003)
43,500 Anna Wilson   Australië 2000   Melbourne
44,767 Jeannie Longo   Frankrijk 2000   Mexico-Stad
45,094 Jeannie Longo   Frankrijk 2000   Mexico-Stad
46,065 Leontien van Moorsel   Nederland 2003   Mexico-Stad
UCI-goedgekeurde fiets (2015–heden)
46,274 Molly Shaffer Van Houweling   Verenigde Staten 2015   Aguascalientes
46,882 Bridie O'Donnell   Australië 2016   Adelaide
47,980 Evelyn Stevens   Verenigde Staten 2016   Colorado Springs
48,007 Vittoria Bussi   Italië 2018   Aguascalientes
48,405 Joscelin Lowden   Verenigd Koninkrijk 2021   Grenchen
49,254 Ellen van Dijk   Nederland 2022   Grenchen
50,267 Vittoria Bussi   Italië 2023   Aguascalientes
  • Er zijn ook werelduurrecords op ligfietsen. Deze worden niet erkend door de UCI. Op 1 april 1934 besloot de UCI alle records die op een ligfiets werden gevestigd niet te erkennen en verbood het gebruik van de ligfiets in wedstrijden. De organisatie die deze records wel erkent en promoot is de WHPVA.
  • Op 25 september 2015 vestigde Eddy Planckaert het werelduurrecord op een houten fiets in Rochefort. Hij fietste 11 kilometer, 932 meter en 94 centimeter. De poging voldeed niet aan de eisen van de UCI. Deze afstand werd op 29 september 2016 verbeterd tot 19,3 kilometer door een student van HoGent, Jonas De Brauwer.[3]

Zie ook

bewerken
bewerken