De wereldtentoonstelling van 1914 werd gehouden in de Franse stad Lyon onder de naam L'exposition internationale urbaine de Lyon en richtte zich op planologie en hygiënisme[1]. De drijvende kracht was Édouard Herriot, burgemeester van Lyon, die samen met architect Tony Garnier en medicus Jules Courmont de tentoonstelling tot stand bracht[1]. In de wijk Gerland werd een tentoonstellingsterrein van 75 hectare aangelegd[1], met daarop een tentoonstellingshal, de Halle Tony-Garnier, een bergdorp, een siertuin, een koloniaal paviljoen, een paviljoen voor zijdeproducten en buitenlandse paviljoens. De tentoonstelling begon op 1 mei en de Franse president Raymond Poincaré bezocht de tentoonstelling op 22 en 24 mei[2]. Volgens plan zou de tentoonstelling lopen tot 1 november 1914, maar het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog verstoorde dit, wat op 2 augustus leidde tot de gedwongen sluiting van de Duitse en Oostenrijkse paviljoens[3]. Vervolgens trokken meerdere exposanten zich terug zodat bij de officiële sluiting, 3 maanden later, vele paviljoens al geruime tijd leeg stonden. Het markantste bouwwerk is de Halle Tony Garnier[1], die tijdens de oorlog dienstdeed als wapenfabriek en na de Eerste Wereldoorlog gebruikt is als slachthuis. In 1988 is de hal omgebouwd tot evenementen-en-tentoonstellingshal.
| Bronnen, noten en/of referenties
|
Frankrijk