Vlasroest

soort uit het geslacht Melampsora

Vlasroest (Melampsora lini) is een autoecische, biotrofe roest die behoort tot de familie Melampsoraceae. Er zijn in vlas zes resistentiegenen: L5, L6, L7, M, P en P2.[1]

Vlasroest
Uredinia
Taxonomische indeling
Rijk:Fungi (Schimmels)
Stam:Basidiomycota
Klasse:Pucciniomycetes (Roesten)
Orde:Pucciniales
Familie:Melampsoraceae
Geslacht:Melampsora
Soort
Melampsora lini
(Ehrenberg) Thümen (1878)
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Schimmels

Levenscyclus bewerken

De schimmel overwintert in de vorm van teliosporen in gewasresten. Het kan er meerdere jaren op overleven. In het voorjaar ontkiemen de teliosporen, waarbij basidia gevormd worden, waarop geslachtelijke, haploïde basidiosporen worden gevormd. Ze infecteren vlaszaailingen. De basidiosporen ontwikkelen zich tot een haploïd mycelium en vormen spermogonia, waarin spermatiën worden gevormd. Het mycelium is dikaryoot en vormt in de weefsels van het geïnfecteerde vlas aecia, waarin aeciosporen worden gevormd. Door de wind verspreidt, veroorzaken ze secundaire infecties. Na ontkieming vormen de aeciosporen een dikaryoot mycelium dat uredinia vormt. De daarin gevormde urediniosporen infecteren opnieuw de vlasplanten. Tijdens het groeiseizoen worden er verschillende generaties gevormd en zij zijn de belangrijkste bron van verspreiding van de ziekte. In de herfst vormt het mycelium telia met dikwandige teliosporen.

De optimale kiemtemperatuur van urediniosporen is 15–20 °C, bij temperaturen boven de 30 °C ontkiemen ze helemaal niet.

Kenmerken bewerken

Spermogonia

De spermogonia zijn lichtgeel tot oranjegeel.

Aecia

De oranje, platte aecia hebben geen peridium. De aeciosporen zijn eencellig, breed ellipsoïde of bolvormig met een diameter van 18-25 μm.

Uredinia

De oranje tot gele, kussenvormige uredinia zijn al vroeg niet meer bedekt door de epidermis. De urediniosporen zijn breed ellipsoïde of bolvormig en 20-26 × 17-22 μm groot. De wand is bezet met fijne stekels.

Telia

De telia zijn roodbruin tot zwart en zitten iets verheven op de stengels. De gele of geelbruine, gladde, cilindrische teliosporen zijn 35 tot 60 μm lang en 7 tot 10 μm breed en subepidermaal gerangschikt in de vorm van een palissade.

Verspreiding bewerken

Vlasroest komt over de hele wereld voor. Het komt zowel voor op gecultiveerde vlas als op wilde vlassoorten. In Nederland is de schimmel zeldzaam.

Fotogalerij bewerken

Zie de categorie Melampsora lini van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.