De metersporige tram bereed vanaf 8 juni 1905 een enkelsporig traject met een lengte van 2,525 kilometer. De lijn verbond het station met het stadscentrum. De eindhalte bevond zich aan het ziekenhuis en daar werd ook de stelplaats gebouwd. Voor de bediening om de 7,5 minuten stonden oorspronkelijk vijf motorwagens ter beschikking. Een jaar later werden nog twee bijkomende motorwagens en bijwagens aangekocht.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog zorgde personeelstekort ervoor dat de tram tussen 1 augustus 1914 en 5 juli 1919 buiten dienst was. Hoewel de tram de naoorlogse crisisjaren overleefde, zocht men in de jaren 1930 naar een vervanging van de tram. De smalle straten in het stadscentrum maar ook de wens om het heuvelachtig buitengebied te ontsluiten, leidde tot een steeds groter wordende afkeer jegens de tram. Geïnspireerd door het voorbeeld van Idar-Oberstein, opteerde men ook in Pirmasens voor de invoering van een trolleybus.
Het begin van de Tweede Wereldoorlog die aanleiding gaf tot de eerste evacuatie van de stad, zorgde ervoor dat de omschakeling van tram naar trolleybus vertraging opliep. Op 15 oktober 1941 werd de tramlijn ingekort tot het traject tussen Hauptbahnhof en Exerzierplatz, het knooppunt in het stadscentrum. Op 3 juli 1943 volgde de stillegging van het resterende traject tussen het station en de Exerzierplatz.
- Dieter Höltge: Deutsche Straßen- und Stadtbahnen, deel 4: Rheinland-Pfalz/Saarland. Verlag Zeunert, Gifhorn 1981, pagina 200-206, ISBN 3-921237-60-2.
- Michael Kochems, Dieter Höltge: Straßen- und Stadtbahnen in Deutschland, deel 12: Rheinland-Pfalz/Saarland. EK-Verlag, Freiburg 2011, pagina 214-220, ISBN 978-3-88255-393-2.
| Bronnen, noten en/of referenties
|
