Telluurtetrachloride
Telluurtetrachloride is een anorganische verbinding van telluur en chloor, met als brutoformule TeCl4. De stof komt voor als lichtgele vluchtige kristallen. De structuur is vergelijkbaar met die van telluurtetrabromide.
Telluurtetrachloride | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
![]() | ||||
Kristalstructuur van telluurtetrachloride
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | TeCl4 | |||
IUPAC-naam | telluurtetrachloride | |||
Molmassa | 269,412 g/mol | |||
SMILES | Cl[Te](Cl)(Cl)Cl
| |||
InChI | 1S/Cl4Te/c1-5(2,3)4
| |||
CAS-nummer | 10026-07-0 | |||
EG-nummer | 233-055-6 | |||
PubChem | 61443 | |||
Wikidata | Q2256493 | |||
Beschrijving | Lichtgele kristallen | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
| ||||
H-zinnen | H314 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P280 - P305+P351+P338 - P310 | |||
VN-nummer | 3260 | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Kleur | lichtgeel | |||
Dichtheid | 3,26 g/cm³ | |||
Smeltpunt | 224 °C | |||
Kookpunt | 380 °C | |||
Geometrie en kristalstructuur | ||||
Kristalstructuur | monoklien | |||
Dipoolmoment | 2,59 D | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Synthese
bewerkenTelluurtetrachloride kan bereid worden door het vrije element telluur te laten reageren met een overmaat dichloor:
Het product kan opgezuiverd worden via destillatie.[1]
Structuur
bewerkenIn de gasfase komt telluurtetrachloride voor als monomeren, waarvan de zogenaamde seesaw-structuur vergelijkbaar is met die van zwaveltetrafluoride.[2] De geometrie wordt voorspeld door de VSEPR-theorie. In de vaste toestand komt de verbinding voor als monokliene kristallen, behorend tot ruimtegroep C12/c1. Telluurtetrachloride vormt dan tetramere clusters: Te4Cl16.
Eigenschappen
bewerkenTelluurtetrachloride sublimeert bij 200 °C onder een druk van 0,1 mm Hg.[3] Vergelijkbaar met telluurtetrabromide ioniseert de stof in gesmolten toestand:
Hierbij worden echter nog complexere ionen, waaronder Te2Cl102−, gevormd.[3]
Toepassingen
bewerkenTelluurtetrachloride wordt sporadisch in de organische synthese aangewend. Het bindt namelijk met alkenen, waarbij organotelluurverbindingen van het type Cl-C-C-TeCl3 ontstaan. Hieruit kan telluur verwijderd worden door reactie met natriumsulfide. Daarnaast reageert telluurtetrachloride met elektronenrijke aromaten tot arylverbindingen.
Externe links
bewerken- ↑ (en) J.F. Suttle & C.R.F. Smith (1950) - Tellurium(IV) chloride, Inorganic Syntheses 3, pp. 140–142 - ISBN 9780470131626
- ↑ (en) F.A. Cotton, G. Wilkinson, C.A. Murillo & M. Bochmann (1999) - Advanced Inorganic Chemistry (6th ed.), New York: Wiley-Interscience - ISBN 0-471-19957-5
- ↑ a b (en) N.N. Greenwood & A. Earnshaw (1997) - Chemistry of the Elements (2nd ed.), Oxford: Butterworth-Heinemann - ISBN 0080379419