Tastermotten

familie uit de superfamilie Gelechioidea

De tastermotten (Gelechiidae) (ookwel: palpmotten) zijn een familie van vlinders in de superfamilie Gelechioidea, en met ruim 4600 beschreven soorten in 500 geslachten, een van de grootste families van vlinders. Hiervan komen 1500 soorten voor in het Palearctisch gebied;, in het Nearctisch gebied zijn een 630 soorten beschreven. Ook in het Midden-Oosten, Ethiopië en het Neotropisch gebied komen veel soorten voor. In Australië zijn 444 soorten beschreven. Er moet nog veel werk verzet worden op het gebied van beschrijving en inventarisatie van soorten, geschat wordt dat slechts 30% van de soorten in het Nearctisch gebied beschreven is. In Nederland komen 148 soorten voor.

Tastermotten
De gloriemot (Chrysoesthia drurella)
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Arthropoda (Geleedpotigen)
Klasse:Insecta (Insecten)
Orde:Lepidoptera (Vlinders)
Superfamilie:Gelechioidea
Familie
Gelechiidae
Stainton, 1854
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Tastermotten op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Insecten

Kenmerken bewerken

De vleugels zijn trapeziumvormig. Veel soorten zijn klein, de familie wordt tot de microlepidoptera gerekend. Sommige soorten kunnen alleen op naam gebracht worden door de genitaliën te onderzoeken. De rupsen hebben een zeer uiteenlopend voedingsgedrag. Ze leven op zeer uiteenlopende plaatsen, sommigen mineren in bladeren, andere leven op de bladeren of eten van mossen. Sommige soorten zijn schadelijk voor de landbouw.

Systematische positie bewerken

De Gelechiidae werden in 1854 het eerst als familie benoemd door Henry Tibbats Stainton. Hij hanteerde de naam Gelechidae.[1] Die naam werd later gecorrigeerd naar Gelechiidae omdat de stam van de naam van het typegeslacht Gelechia op een -i eindigt, en daar voor de familienaam de uitgang -idae achter wordt geplaatst.

Edward Meyrick verdeelde de familie in 1925 in negen geslachtengroepen, zonder die namen te geven. Sommige hiervan hebben later de status van onderfamilie gekregen, andere zijn later als aparte familie afgesplitst. Hij onderscheidde 1, het Apatetris-type, 2, het Aristotelia-type, 3, het Gelechia-type, 4, het Anacampsis-type, 5, het Protolechia-type, 6, het Chelaria-type, 7, het Dichomeris-type, 8, het Lecithocera-type (nu Lecithoceridae), en 9, het Autosticha-type (nu Autostichidae).[2]

Ronald W. Hodges onderscheidde bij zijn analyse in 1998 4 onderfamilies: Dichomeridinae, Gelechiinae, Pexicopiinae en Physoptilinae.[3]

In 2013 onderscheidden Karsholt et al. op basis van moleculair werk 7 onderfamilies: Anacampsinae, Anomologinae, Apatetrinae, Dichomeridinae, Gelechiinae, Physoptilinae and Thiotrichinae.[4]

In Nederland waargenomen soorten bewerken

Geslachten bewerken

(Indicatie van aantallen soorten per geslacht tussen haakjes)

Externe links bewerken