Stupendemys

Stupendemys; Status: Uitgestorven, als fossiel bekend; Fossiel voorkomen: Laat-Mioceen - Vroeg-Plioceen
	Fossiel van Stupendemys geographicus in het American Museum of Natural History
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Reptilia (Reptielen)
Orde:	Testudines (Schildpadden)
Onderorde:	Pleurodira (Halswenders)
Familie:	Podocnemididae (Amerikaanse halswenders)
	Geslacht
	Stupendemys; Wood, 1976
	Typesoort
Stupendemys geographicus Wood, 1976
	soorten
	S. geographicus Wood, 1976; S. souzai Bocquentin & Melo, 2006;
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Stupendemys op Wikispecies
Portaal	Biologie ; Herpetologie

Stupendemys is een geslacht van uitgestorven schildpadden die in het Laat-Mioceen en Vroeg-Plioceen leefden in wat nu Zuid-Amerika is. De soort Stupendemys geographicus was een van de grootste schildpadden ooit.

Soorten

Er zijn tot op heden twee soorten beschreven. Stupendemys geographicus is bekend van fossiele vondsten in de Urumaco-formatie in Venezuela. Van de iets kleinere Stupendemys souzai zijn fossielen gevonden in de Solimões-formatie in de Braziliaanse deelstaat Acre.

Kenmerken

Stupendemys geographicus was de reus onder de halswenders en de grootste zoetwaterschildpad die de wereld ooit heeft gekend. Het grootste exemplaar dat werd gevonden had een schild met een geschatte totale lengte van 2,18 meter. De massa overtrof vermoedelijk zelfs die van Archelon. De hedendaagse verwant de arrauschildpad (Podocnemis expansa) uit de Orinoco en de Amazone in Zuid-Amerika heeft een lengte van 75 centimeter.

Leefgebied

Het leefgebied van Stupendemys was vooral laaggelegen regenwoud dat seizoensgewijs werd overspoeld, evenals overstromings- en moerasgebied. De rivieren moesten breed en traag zijn.

Leefwijze

Het voedsel bestond uit wieren die Stupendemys graasde op de rivierbodem. De schildpad kon heel lang onder water vertoeven om te grazen op waterplanten. Deze zeer zwakke zwemmer was niet in staat om tegen de stroom in te zwemmen en vermeed derhalve snelstromend water.

Bronnen, noten en/of referenties

D. Palmer, B. Cox, B. Gardiner, C. Harrison & J.R.G. Savage (2000). De geïllustreerde encyclopedie van dinosauriërs en prehistorische dieren, Köneman, Keulen. ISBN 3 8290 6747 X
Bocquentin, Jean & Melo, Janira (2006): Stupendemys souzai sp. nov. (Pleurodira, Podocnemididae) from the Miocene-Pliocene of the Solimões Formation, Brazil. Revista Brasileira de Paleontologia 9(2): 187-192. PDF fulltext
Cadena, E.-A.; Scheyer, T.M.; Carrillo-Briceño, J.D.; Sánchez, R.; Aguilera-Socorro, O.A.; Vanegas, A.; Pardo, M.; Hansen, D.M.; Sánchez-Villagra, M.R. (12 Feb 2020). "The anatomy, paleobiology, and evolutionary relationships of the largest extinct side-necked turtle". Science Advances. 6 (7): eaay4593. doi:10.1126/sciadv.aay4593.
Stupendemys in de Paleobiology Database