Betacoronavirus
Betacoronavirus (β-CoV or Beta-CoV) is een van de vier geslachten uit de onderfamilie Orthocoronavirinae (coronavirussen), familie Coronaviridae en de orde Nidovirales. De virussen binnen dit geslacht zijn enveloped. bezitten positief enkelstrengig RNA en zijn van zoönotische oorsprong. De verschillende geslachten varianten van het coronavirus bestaan ieder uit een verschillend aantal virale lineages, het geslacht betacoronavirus bestaat uit vier van zulke lineages. In oudere literatuur is dit geslacht ook bekend als groep 2 coronavirussen.[bron?]
Betacoronavirus | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
Geslacht | |||||||||||||
Betacoronavirus | |||||||||||||
Afbeeldingen op Wikimedia Commons | |||||||||||||
Betacoronavirus op Wikispecies | |||||||||||||
|
De Betacoronavirussen zijn het geslacht met de grootste klinische significantie wat betreft het kunnen infecteren van mensen. Dit betreffen OC43 en HKU1 uit de A lineage, SARS-CoV en SARS-CoV-2 uit de B lineage en MERS-CoV uit de C lineage. MERS-CoV is het eerste betacoronavirus uit de C lineage waarvan bekend is dat het mensen kan infecteren.
de geslachten Alphacoronavirus en Betacoronavirus stammen af van de genenpool van vleermuizen (vleermuizen-DNA).
Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Betacoronavirus op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.