Wilhelminapark 63 en 63A
Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.
Wilhelminapark 63[1] is een pand in jugendstil aan het Wilhelminapark in Tilburg. Het is in 1914 in opdracht van de Coöperatieve Tilburgsche Melkinrichting en Zuivelfabriek (C.T.M.) gebouwd als "melksalon met terras en directiewoning," naar ontwerp van de Tilburgse architect Sjef Donders.[2] Pas in 2002 kreeg het gebouw de status van Rijksmonument.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f2/Overzicht_voorgevel_fabriek_-_Tilburg_-_20347347_-_RCE.jpg/260px-Overzicht_voorgevel_fabriek_-_Tilburg_-_20347347_-_RCE.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f3/Rijksmonument-521221-20120425035526.jpg/260px-Rijksmonument-521221-20120425035526.jpg)
Geschiedenis
Het initiatief voor de oprichting van een coöperatie kwam van artsen, omdat melk, die bij boeren en kleine zuivelfabriekjes gehaald werd, vaak aangelengd werd met vervuild water.[3] In het algemeen was het water in en rond Tilburg van slechte kwaliteit, doordat de massaal aanwezige textielindustrie in Tilburg zijn chemicaliën ongezuiverd op het oppervlaktewater loosde, via zogenaamde blauwsloten. Centrale melkverwerking maakte kwaliteitsbewaking mogelijk.
In november 1913 schreef architect Donders in de Tilburgsche Courant de aanbesteding uit, die voor 50 756 gulden werd gewonnen door H. Simons. Al in september 1914 kon burgemeester Raupp de fabriek in werking stellen, de hoop uitsprekend dat snel alle melkboeren zich zouden aansluiten bij de coöperatie, vanwege de hygiëne en de volksgezondheid.
De C.T.M. werd in 1976 overgenomen door Campina, dat de activiteiten concentreerde op een industrieterrein. De vestiging aan het Wilhelminapark, die door de uitbreiding van Tilburg midden in de stad was komen te liggen, werd in 1981 gesloten. Daarna heeft het pand lang leeggestaan en werd het verwaarloosd. In het nog bestaande voorste deel woonden kraakwachten, de eigenlijke fabriek werd gebruikt door daklozen en drugsgebruikers. Ook de omgeving verloederde, waarbij het park, met zijn gesloten kraag van struiken, werd gebruikt voor drugsdeals en prostitutie.
In 1994 en 1995 is het bouwvallige pand voor 225.000 gulden gekocht door particulieren die het verbouwd en gerestaureerd hebben. Zij gebruikten de bovenverdieping als woonhuis en openden beneden een restaurant. Dat heeft maar kor bestaan, daarna kwam de benedenverdieping opnieuw leeg, In 2000 werd daar een glasatelier gevestigd.
- ↑ Rijksmonumentenregister geeft als huisnummer 63A. Geraadpleegd 4 oktober 2017
- ↑ Benaming volgens Tilburg Wiki, volledig: Josephus (Sjef) Jacobus Donders. In de fiche van het pand bij het Rijksmonumentenregister wordt hij aangeduid als Jos Donders. Geraadpleegd 4 oktober 2017
- ↑ Brabants Dagblad 17 september 2015, bijlage Wilhelminapark, p 8 en 9. Geraadpleegd 4 oktober 2017