Signaal-ruisverhouding: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
De '''signaal-ruisverhouding''', '''SNR''' of '''S/N''' ([[Engels]]: ''Signal to Noise Ratio''), is een maat voor de kwaliteit van een [[Signaal (algemeen)|signaal]] waarin een storende [[Ruis (signaal)|ruis]] aanwezig is. De SNR geeft het [[Vermogen (natuurkunde)|vermogen]]
De SNR wordt meestal gegeven als het [[quotiënt]] van de [[Rekenkundig gemiddelde|gemiddelde]] vermogens ''P''<sub>gewenst</sub> van het gewenste signaal en ''P''<sub>ruis</sub> van de achtergrondruis:
Regel 8:
:<math> SNR_{dB} = 10\log_{10}\left(\frac{P_{\mathrm{gewenst}}}{P_{\mathrm{ruis}}}\right)\mathrm{dB} </math>.
Bedraagt de SNR 3,
Voor bepaalde toepassingen, zoals [[geluid]]sonderzoek, gelden voor de SNR andere definities.
De [[wet van Shannon-Hartley]] geeft in formule het verband tussen de signaal-ruisverhouding, [[bandbreedte]] en [[kanaalcapaciteit]] van een [[communicatiekanaal]].
[[Bestand:SNR.png|thumb|400px|center|Voorbeeld SNR. Ruisintensiteit s_ruis = 1; fictief signaal 1 niet detecteerbaar: intensiteit 1,8; signaal 2 detecteerbaar: intensiteit 3,5; signaal 3 kwantificeerbaar: intensiteit 11]]▼
▲[[Bestand:SNR.png|thumb|400px|center|
[[Categorie:Signaalanalyse]]
|