Andrew Carnegie: verschil tussen versies

Carnegie emigreerde samen met zijn berooide ouders in 1848 naar [[Pittsburgh]], USA. Aldaar stelden zij vast dat de arbeidssituatie waarin de wevers verkeerden nauwelijks beter was dan thuis in Schotland. Carnegies vader was een [[Damast (textiel)|damastwever]], wiens handarbeid verdrongen werd door de opkomst van [[weefnijverheid|weefmachines]]. Carnegie begon als dertienjarig hulpje in een katoenspinnerij. Daarna vond hij werk bij de [[Ohio Telegraph Company]] en later bij de [[Pennsylvania Railroad]]. Hij eindigde als eigenaar van het grootste staalbedrijf van de wereld, de [[Carnegie Steel Company]]. Dit bedrijf verkocht hij in 1901 aan bankier [[John Pierpont Morgan]], die het onderbracht in [[U.S. Steel]]. Met de opbrengst werd Carnegie ééneen van de rijkste mensen ter wereld.

In 1902 richtte Carnegie het [[Carnegie Institution of Washington for Fundamental and Scientific Research]] op. Hij besteedde het overgrote deel van zijn fortuin aan de bouw van 2500 openbare [[Bibliotheek (algemeen)|bibliotheken]] in twaalf Engelssprekende landen, waaronder Schotland, de [[Fiji-eilanden]] en de [[Seychellen]]. De stad waar de bibliotheek kwam, moest de bouwgrond en de boeken schenken en daarbij moest het stadsbestuur instaan voor de werking ervan. Bij gebrek aan een [[familiewapen]] kwam er in de boeken een [[ex libris]], voorstellende de opgaande zon, en de [[Motto|spreuk]] ''Let there be light''.