Stofuitdrukking: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Textuur is iets anders dan structuur |
Nee, 'textuur' is in deze betekenis een anglicisme (texture). In het Nederlands betekent het 'innerlijke structuur'. Van Dale en Rijksmuseum spreken in hun definitie van 'stofuitdrukking' ook van structuur ipv textuur |
||
Regel 4:
Vooral bij het schilderen van een traditioneel, [[realisme (kunststroming)|realistisch]] [[stilleven]] is het virtuoos weergeven van de verschillende materialen de doelstelling van de schilder, naast een mooie [[Compositie (beeldende kunst)|compositie]] of het verbeelden van een bepaalde [[symboliek]]. Een dergelijk stilleven wordt dan ook vaak samengesteld om zo veel mogelijk verschillende oppervlakken te laten zien. Terugkerende onderdelen daarbij zijn vaak een glas, met zijn harde spiegelende oppervlak en vaak nog deels gevuld met wijn, een aantal voorwerpen van metaal, bijvoorbeeld een ietwat roestig mes, een tinnen kan, en zilveren of gouden voorwerpen. Voorts voedingsmiddelen met een verschillend oppervlak, zoals druiven, [[schaaldieren]], brood of vruchten. Een meester van dit type schilderijen was [[Willem Claesz. Heda]]. In het hiernaast weergegeven schilderij zijn zelfs twee verschillende tafelkleden weergegeven.
Ook bij het schilderen van een portret kan de stofuitdrukking worden gebruikt om het realisme te versterken, waarbij een sterk contrast verkregen kan worden tussen de huid en verschillende onderdelen van de kleding en sieraden. [[Rembrandt van Rijn|Rembrandt]] heeft dit toegepast in bijvoorbeeld ''[[Het Joodse Bruidje]]'', en [[Jan van Eyck]] in ''[[Portret van Giovanni Arnolfini en zijn vrouw]]''. De schilders van de school der [[Vlaamse Primitieven]] waren uiterst bedreven in het zo realistisch mogelijk weergeven van de
Sommige hedendaagse kunstschilders vermijden juist een realistische stofuitdrukking, bijvoorbeeld [[Fernando Botero]]. Ook de [[kubisme|kubisten]] vermeden in hun stillevens een natuurgetrouwe stofuitdrukking.
| |||