Granville Bantock: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
AGL (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
k Wikipedia:Wikiproject/SpellingCheck. Help mee!, replaced: bijbel → Bijbel, F majeur → F-majeur, zoals bijvoorbeeld → zoals met AWB
Regel 6:
 
Eenmaal afgestudeerd, bleek het moeilijk om zich een positie in het Engelse muziekleven te verwerven. Om brood op de plank te hebben, werd Bantock dirigent bij een van de muziektheatergezelschappen van George Edwardes. Hij sloot zich aan voor een wereldtournee, die tot eind 1895 duurde, waarna hij dirigent werd van diverse orkesten die de toen befaamde Engelse ''light music'' speelden. Aansluitend leidde hij een regionale tournee van de opera ''Shamus O'Brien'' van [[Charles Villiers Stanford|Stanford]]. Bantock kreeg daardoor niet alleen inzicht in het Britse muziekleven rond 1900, maar ook van de mogelijkheden van het orkest.
Zijn carrière kreeg een nieuwe impuls toen hij dirigent en artistiek leider werd van het [[Tower Orchestra]] in [[New Brighton (Wallasey)|New Brighton]] waarmee hij veel premières gaf van collega-componisten zoals bijvoorbeeld [[Joseph Holbrooke]], [[Frederic Hymen Cowen]], [[Charles Steggall]], [[Edward German]], [[Hubert Parry]], [[Charles Villiers Stanford]] en ook [[Frederick Corder|Corder]]. In [[1908]] gaf hij de première van [[Brigg Fair]] van [[Frederick Delius]], in [[Liverpool]].
 
Een nieuwe wending kreeg zijn loopbaan toen Bantock, op aanraden van [[Edward Elgar]], werd aangenomen op het [[Midland Institute School of Music]] in [[Birmingham (Engeland)|Birmingham]]. Bantock volgde diezelfde Elgar op als professor aan de [[Universiteit van Birmingham]]; hij doceerde daar van 1908 tot 1934. Gedurende die periode was hij ook betrokken bij de oprichting van de [[City of Birmingham Symphony Orchestra]]; tijdens het oprichtingsconcert speelde het orkest Bantock’s Saul. Na 1934 werd hij lid van het bestuur van het Trinity College waar hij eerst lessen had gevolgd. In [[1930]] werd hij geridderd en sindsdien mag hij als ''[[Sir (titel)|sir]]'' benoemd worden. Zijn werk als docent en examinator bracht hem in grote delen van het toenmalige Britse imperium en de lange (zee-)reizen gaven hem volop tijd om te componeren.
Regel 18:
*''The Pearl of Iran'', een romantische opera in één akte (1894); libretto van Bantock zelf
*''Caedmar'', een romantische opera in één akte (1892); libretto van Corder; première op [[17 juli]] 1982 RAM
*''The Seal Woman'', Een Keltische opera (libretto van [[Marjorie Kennedy Fraser]]), gebaseerd op volksmuziek van de Hebriden; première [[27 september]] [[1924]], de librettiste had zelf een rol.
*''Eugene Aram'' (opera in vier akten, onvoltooid, libretto door Bulwer Lytton en Thomas Hood, podiumuitvoering in 1892)
 
Regel 29:
*''The Song of Liberty'' voor solisten, koor en orkest (1914)
*''The Song of Songs'' voor solisten, dubbel koor en orkest;(1912-1922);
*''The Burden of Babylon'' voor koor, koperblazers en slagwerk (1927, bijbeltekstenBijbelteksten)
*''The Pilgrim's Progress'' voor solisten, koor en orkest (1928, opdracht van BBC)
*''Prometheus Unbound'' voor koor en orkest (1936, tekst by Shelley)
Regel 144:
*Pibroch, A Highland Lament voor cello en harp (1917)
*Hamabdil voor cello en piano (1919)
*Altvioolsonate in F -majeur (1919)
*Fantastic Poem voor cello en piano (1924)
*Cellosonate in g-mineur (1924)