Anna Johanna Maria Teding van Berkhout: verschil tussen versies

In 1879 moest ze echter een meisje dat leed aan de 'vallende ziekte’ voor verdere verpleging naar [[Bielefeld]] brengen. Daarbij raakte ze overtuigd dat dit soort patiënten hier verpleegd zouden moeten worden. AchterinAchter in de tuin op de Nieuwe Gracht liet zij daartoe een bescheiden huisje bouwen met de naam ‘Zoar’. Hierin was plaats voor acht vrouwelijke epileptici. Door de grote toeloop van patiënten richtte ze eind december 1881 de Christelijke Vereniging voor Verpleging van Lijders aan Vallende Ziekte op.

In de jaren daarna werden ook de panden Bethesda en Sarepta gebouwd en buitenplaats [[Meer en Bosch (Heemstede)|Meer en Bosch]] in [[Heemstede (Noord-Holland)|Heemstede]] werd aangekocht. Door de toenemende eisen voor hygiëne en chirurgische behandeling voldeed het huis voor de Ziekenverpleging op de Nieuwe Gracht niet meer aan de eisen. Op een terrein aan de Haarlemse Hazepaterslaan werd daarom een nieuw ziekenhuis gebouwd dat ook als opleidingsinstituut voor diaconessen dienst deeddienstdeed. In 1891 trok de freule zich terug als bestuurslid van de Vereniging ten behoeve van de zorg voor epileptici. Als erelid bleef zij bestuurslid van het Diaconessenhuis. In 1907 woonde zij nog de viering van het 25-jarig bestaan van de Vereniging bij. In 1909 liet zij haar vermogen grotendeels na aan haar stichtingen en personeelsleden. De zorg voor epileptische patiënten ging later op in de Stichting Epilepsie Instellingen Nederland (SEIN).<ref>[http://www.sein.nl/actueel-lijst/actueel-artikel/evenementen/2014/01/artikel/portret-teding-van-berkhout-in-expositie-historisch-museum-haarlem/12/ Sein.nl]</ref>