Groot Begijnhof Sint-Elisabeth: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Aanpassing coördinatensjabloon |
k red. |
||
Regel 20:
==Na 1874==
Na het vertrek van de begijnen werden hun huizen en conventen door het [[OCMW]] verhuurd aan minder gegoede Gentenaars. Initieel investeerde de stad en het [[OCMW]] weinig in vernieuwing en modernisering waardoor de buurt ten prooi viel aan stedelijk verval, maar
Langzamerhand kwamen wat meer gegoede inwoners in opstand tegen de verloedering. Er werd ook steeds meer gepleit om de wijk als een belangrijk stuk [[cultureel erfgoed|erfgoed]] te bewaren, tegen verdere verloedering. Als gevolg van subsidiëring en privé-initiatief onderging de wijk vanaf 1984 zelfs [[gentrificatie]]. Ook hier waren kunstenaars de pioniers. [[Constant Permeke]], [[Albert Servaes]] en [[Frits Van den Berghe]] hebben allen ooit Van Akenstraat 7 als adres gehad.
In het Engels staat de wijk algemeen bekend als "Holy corner".<ref>{{en}} [[:en:Holy Corner (Ghent Béguinage)]]</ref> Er zijn namelijk vier verschillende kerken gevestigd: de [[rooms-katholiek]]e [[Sint-Elisabethkerk (Gent)|Sint-Elisabethkerk]] (de vroegere begijnenkerk), de [[Orthodoxe Kerk (algemeen)|Orthodoxe]] kerk van de Heilige Apostel Andreas (met veel [[Russisch]]talige gelovigen), beide in de Van Akenstraat, de [[Protestantisme|Protestantse]] Rabotkerk (gevestigd op de vroegere bleekweiden, dus aan de grens van het vroegere begijnhof met het Rabot), en de [[Anglicaanse Kerk|
== Externe links ==
|