Normandische verovering van Engeland: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
Nedjezda (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 8:
==Achtergrond==
[[Bestand:Normandie.svg|thumb|375px|Kaart van Normandië.]]
In 911 stond de Frankische [[Karolingische]] heerser [[Karel de Eenvoudige]] een groep [[Vikingen]] onder leiding van [[Rollo]] toe om zich te vestigen in het gebied waar de [[Seine]] in [[het Kanaal]] eindigt, te vestigen in wat later het [[hertogdom Normandië]] zou worden genoemd; dit als onderdeel van het [[verdrag van Saint-Clair-sur-Epte]]. Dit gebied zou later het [[hertogdom Normandië]] worden genoemd;

In ruil voor een flink stuk grond verplichtten de Noormannen onder Rollo zich om de kuststreek en met name de Seine-monding tegen aanvallen van andere Vikingen te beschermen.<ref name=Bates8>{{Aut|D. Bates}}, ''Normandy Before 1066'', Londen, 1982, pp. 8-10.</ref> Deze Vikingkolonie bleek succesvol; de Vikingen in de regio kwamen bekend te staan als de "Noormannen". Uit dit woord kwamen de woorden Normandië" en "Normandiërs voort.<ref name=Normans15>{{Aut|D. Crouch}}, ''The Normans: The History of a Dynasty'', Londen, 2007, pp. 15-16.</ref> De Normandiërs namen al snel de inheemse cultuur over; zij deden afstand van hun [[heidendom]] en bekeerden zich tot het [[christendom]].<ref name=Bates12>{{Aut|D. Bates}}, ''Normandy Before 1066'', Londen, 1982, p. 12.</ref> Ook namen zij het [[langues d'oïl|langue d'oïl]] over. Wel voegden zij daar elementen van hun eigen [[Oudnoords|Noordse taal]] aan toe. Uit dit amalgaam ontstond het [[Normandisch]]. De Vikingen trouwden met vrouwen uit de lokale bevolking.<ref name=Bates20>{{Aut|D. Bates}}, ''Normandy Before 1066'', Londen, 1982, pp. 20-21.</ref> De Normandiërs gebruikten het grondgebied dat hen was toegekend als uitvalsbasis om de grenzen van het hertogdom in westelijke richting uit te breiden. Zo annexeerden zij de [[Bessin]], het [[schiereiland]] [[Cotentin]] en de [[arrondissement Avranches|Avranches]].<ref name=Capet53>{{Aut|E.M. Hallam - J. Everard}}, ''Capetian France 987–1328'', New York, 2001<sup>2</sup>, p. 53.</ref>
 
In 1002 trad koning [[Ethelred II|Æthelred II van Engeland]] in het huwelijk met [[Emma van Normandië|Emma]], de zuster van [[Richard II van Normandië]]<ref name=Unready54>{{Aut|A. Williams}}, ''Æthelred the Unready: The Ill-Counselled King'', Londen, 2003, p. 54.</ref> Hun zoon [[Eduard de Belijder]], die vele jaren in [[ballingschap]] in Normandië leefde, erfde in 1042 de Engels troon.<ref name=Ruling3>{{Aut|R. Huscroft}}, ''Ruling England 1042–1217'', Londen, 2005, p. 3.</ref> Dit leidde tot het ontstaan van een krachtige Normandisch belang in de Engelse politiek, dit aangezien Eduard zwaar op zijn voormalige gastheren leunde. Hij haalde Normandische hovelingen, militairen en geestelijken naar Engeland en benoemde zij deze in machtsposities, met name in de [[katholicisme|kerk]]. Kinderloos en in conflict verwikkeld met de formidabele [[Godwin van Wessex]] en diens zonen, heeft Eduard misschien ook hertog Willem van Normandiës ambities op de Engelse troon aangemoedigd.<ref name=Unification86>{{Aut|P. Stafford}}, ''Unification and Conquest: A Political and Social History of England in the Tenth and Eleventh Centuries'', Londen, 1989, pp. 86-99.</ref>