|
Vertrokken
Sinds 31 juli 2015 werk ik niet langer mee aan de Nederlandstalige versie van Wikipedia. Dat is definitief. Er wordt met grote regelmaat niet respectvol omgegaan met het werk van integere bijdragers. Het lemma Joris Demmink is door koersloze bemoeizucht en onverstandige regie een lachertje geworden. Dit kost me teveel tijd en energie. Vele honderden uren werk zijn verspild aan dit lemma, door honderden bijdragers. Hetgeen bij dit lemma resteert, is bizar en betekenisloos. Ik kan mijn tijd wel beter besteden. . |
Brabantse ben ik van geboorte (ouders uit Den Haag en Amsterdam, van beide kanten Fries bloed), maar ik leerde lopen in Duitsland. Ik studeerde aanvankelijk medicijnen, vooral vanuit een theoretische interesse. Na mijn kandidaats besloot ik daarmee niet verder te gaan. Ik heb te weinig geduld voor goed patiëntcontact.
Daarna studeerde ik politicologie (ook in het buitenland), en studeerde daarin af. Ik heb enige tijd overwogen om te promoveren, maar vond 4-5 jaar focus op één onderwerp teveel van het goede. Bovendien vond ik het klimaat aan Nederlandse universiteiten steeds verstikkender worden.
Ik volgde een post-doctorale opleiding wetenschapsjournalistiek en werk al geruime tijd als gespecialiseerd journalist. Mijn eerste baan was bij een ICT-bedrijf, voor 60% vier jaar lang -wat vrij vervelend was maar ook erg leerzaam. De resterende 40% werkte ik als zelfstandig journalist.
Politiek gezien heb ik partijloos, diep teleurgesteld en koersloos, volledig zwalkend. Als gevolg stem ik al enkele jaren Partij voor de Dieren, maar dat gaat u eigenlijk niet aan.
Ik ben (in de tijd van Bolkestein) kort VVD-lid geweest -zelfs verkiesbaar- maar ben daarna weer hard weggelopen.
Al vele jaren heb ik grote interesse in wetenschapsfiliosofie, wetenschapsgeschiedenis, muziekgeschiedenis (vooral individuele componisten), niet-zweverige dus vooral angelsaksische culturele antropologie en evolutie-biologie. Ik lees vrij veel (over ontdekkingsreizen, land én zee, en het eerste contact met niet-westerse volken) en koop steeds vaker weer boeken (biografieën over tirannen en autobiografieën van politici, altijd non-fictie).
Ik heb zeer veel gelezen over Napoleon en Hitler, en ik interesseer me steeds meer over hoe zulke personen werden gezien door hun personeel, lijfwachten, secretaressen, etc.
In mijn volgende leven word ik culinair journalist. Ik ben Rooms-Katholiek, en weet veel van vogels.
Mijn grote liefde is de sociologie, maar ik betreur dat deze wetenschap (want dat is het, althans: zou het kunnen zijn) bijna volledig tekortschiet bij de analyse van moderne politieke en maatschappelijke ontwikkelingen. Men doet vooral flut-onderzoek in opdracht van overheden (de vrijetijdsbesteding van 54-plussers, etc). Maar hoe verklaar je nu de opkomst van curieuze media zoals Geenstijl.nl en PowNed -of van rechts-extremistische Duitse rock (zoals de Zillertaler Türkenjäger)?
Sinds drie jaar doe ik veel aan geologie en mineralogie. Hele avonden en halve nachten kan ik doorbrengen achter mijn microscopen, vooral de stereo-microscoop. Chinese apparatuur is tegenwoordig van hoge kwaliteit en zeer betaalbaar.
Ik speel gitaar (klassiek) en krijg aanvullend les van een oude rocker. Ik heb een grote bewondering voor Oud-Engelse muziek (John Dowland) en madrigalen (Monteverdi), en natuurlijk Jean-Baptiste Lully. Wat betreft moderner werk houd ik van Bach (met name cantates), Mozart (vooral piano -Maria João Pires- en Missa Brevis in F), Biber en vele Russen (Prokovief, Galina Oestvolskaja én Russisch-orthodoxe kerkmuziek) en sinds kort ook Schubert (Mirjam's Siegesgesang, etc). Zelfs de liederen van Schubert kan ik sinds kort waarderen, nu ik begrijp dat achter de mierenzoete tekst vaak een duistere betekenis schuilt.
Ik houd zelfs van opera (maar dan zonder struisvogelveren en overdreven romantiek), met Cecilia Bartoli als mijn halfgodin. Mijn favoriete opera is Mazeppa van P.I. Tsjaikovski. Zeker één keer per dag zing ik luid "Tears of Rage" van Dylan (Basement Tapes). Mijn man is er inmiddels aan gewend.
Je moet zoiets eigenlijk nooit hardop zeggen, maar ik vind de ouvertures van Wagner (Rienzi, Tannhäuser) prachtig.
Ik ben verknocht aan Russische zangers zoals Vladimir Vysotski en -iets recenter- Timur Gordejev Stjsjekatoerin, met van de laatste het prachtige lied "Ваше благородие", gezongen in fleurig Sovjet-uniform. U ziet mij daar tussen het publiek.
Ik was jarenlang actief met zweefvliegen (motorzwever), paardrijden (buiten de bak, dus niet "wijken-voor-het linkerbeen" en dressuur, wat mij een gruwel was) en Aiki-Jujitsu, een bijkans wiskundige vechtsport.
Ik spreek vloeiend Engels en Duits, redelijk Frans en Russisch, en minder vloeiend Spaans, Italiaans en Quechua.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
