Spaans-Engelse Oorlog (1585-1604): verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 36:
Dit was een kostbare tegenslag voor Engeland. Ondertussen was de Spaanse maritieme macht enigszins hersteld en Spanje organiseerde de konvooien van en naar Amerika daarna veel beter. De Spanjaarden slaagden er in 1591 zelfs in om de Engelse kapersvloot bij de [[Azoren]] te verslaan en tot zinken te brengen, waarbij het vlaggenschip ''HMS Revenge'' van Richard Grenville in Spaanse handen viel. Dit was het enige Engelse schip dat in die oorlog door de Spanjaarden veroverd werd. Hoewel de Spanjaarden kort daarna veel schepen verloren in een storm, waren de Spaanse konvooien daarna voor enige tijd betrekkelijk veilig voor Engelse kaperij.
Tijdens een expeditie naar de [[Caraïben]] ([[1595]]-[[1596]]) stierven Drake en Hawkins, hetgeen een zware tegenslag was voor de Engelsen, die hierbij ook nog veel soldaten en schepen verloren. In [[1595]] voerde Carlos de Amésquita een prikactie uit op het zuidengelse [[Penzance]], plunderde de stad en de voorraden, droeg een mis op en trok snel weer terug, voordat de Engelsen er iets tegen hadden kunnen doen. In [[1596]] lanceerden de Engelsen en de Nederlanders een nieuwe aanval op Cádiz, die ze wonnen, maar de Spanjaarden staken zelf hun konvooien in brand zodat de expeditie met lege handen moest terugkeren. In 1597 mislukte nog een Engelse expeditie naar de Azoren. Spanje zette de [[Duinkerker
Hierna verplaatste het Engels-Spaanse strijdtoneel zich naar [[Frankrijk]], waar de Spanjaarden al volop betrokken waren in de [[Hugenotenoorlogen]], waarin protestanten en katholieken elkaar al tientallen jaren naar het leven stonden. De Spanjaarden stuurden een geducht leger naar [[Bretagne (schiereiland)|Bretagne]], waar zij de Engelsen een heel eind terugdreven; alleen in Brest konden de Engelsen en de Franse protestanten standhouden. De strijd breidde zich uit naar [[Normandië]], waar door Engeland opnieuw een invasie overwogen werd. Engeland stuurde toch nog een expeditieleger van 2000 man naar Frankrijk. In 1598 sloten Frankrijk en Spanje echter de [[Vrede van Vervins]], waarmee een eind kwam aan de Hugenotenoorlogen. Krachtens het [[Edict van Nantes]] werd in datzelfde jaar een religieus compromis bereikt.
| |||