Water-en-vuurwinkel: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k Linkfix ivm sjabloonnaamgeving / parameterfix
Regel 1:
Een '''water-en-vuurwinkel''' was een [[Winkel (zaak)|winkel]] waar men heet water kon kopen dat op een vuur was opgewarmd. Ook waren er gloeiende [[Steenkool|kolen]] verkrijgbaar: die kocht men om de eigen [[kolenkachel]] aan te maken of om een [[Stoof (voorwerp)|stoof]] mee te vullen.
 
De winkels waren tot in de eerste helft van de [[twintigste eeuw]] een gewoon verschijnsel. Naar verluidt, waren er alleen in de Amsterdamse [[Jordaan (Amsterdam)|Jordaan]] al een aantal van.{{feitBron?||2008|03|16}} Rond de [[Tweede Wereldoorlog]] verloren ze hun bestaansrecht, doordat steeds meer woningen een gasaansluiting en een moderne keuken kregen.
 
De winkelier werd "water-en-vuurbaas" genoemd, of, waar dit van toepassing was, "water-en-vuurvrouwtje"; de winkel heette ook wel <ref name="Water-en-vuurnering">A.M. de Jong, 'Merijntje Gyzen's jonge jaren. De grote zomer (1935), 19-20.</ref>