Heinrich Müller (Gestapo): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Invulling parameters sjabloon
KeesKnoest (overleg | bijdragen)
Herstel verschrijving
Regel 5:
Müller nam in 1917 vrijwillig dienst bij het Duitse leger. Na afloop van de Eerste Wereldoorlog kwam hij bij de politie van München terecht, waarvan hij in 1929 secretaris van het politieke politie-onderdeel was met als opdracht om [[communisme|communistische]] organisaties te bestrijden. In 1934 werd hij lid van de [[Schutzstaffel|SS]] en overgeplaatst naar [[Berlijn]], waar hij werkzaam was bij de Gestapo en diverse hoge posten bekleedde. In 1938 werd hij ook lid van de [[Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij]].
 
Vanaf 1935 werkte Müller nauw samen met de Amsterdamse commissaris van politie [[Karel Henri Broekhoff]]. Broekhoff functioneerde als coördinator tussen de [[Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst|Centrale Inlichtingendienst]] (CI) en de lokale Politie Inlichtingendiensten. Het doel van de samenwerking was enerzijds om gegevens over Duitse [[communisme|communistische]] en [[Joodse]] vluchtelingen aan de Gestapo te overhandigen en anderzijds om informatie over Nederlandse communisten te verzamelen ten behoeve van zowel de CI als de Gestapo. Deze samenwerking heeft geleid tot de dood van honderden vluchtelingen, honderden helpers van vluchtelingen in Duitsland en vormde de inleiding tot de moord op ruim tweeduizend Nederlandse communisten.<ref>R. Harthoorn, Vuile oorlog in Den Haag, Van Gruting, Utrecht, 2011, ISBN 97890-75879-483</ref> Müller en Broekhoff hadden hoogst waarschijnlijk een [[homoseksuele]] verhouding. NaIn dejanuari dood van Broekhoff1946 maakte zijn ondergeschikte gedurende vele jaren commissaris Kallenborn in januari 1946 bij de directeur-generaal van politie bekend dat hij een liefdesbrief van Borekhoff aan Mueller gezien had.<ref>A.J.J. Meershoek, Dienaren van het gezag : de Amsterdamse politie tijdens de bezetting , p. 416 (noot 49), Van Gennep, Amsterdam, 1999, ISBN 90-5515-223-4</ref><ref>R. Harthoorn, Vuile oorlog in Den Haag, p. 46, Van Gruting, Utrecht, 2011, ISBN 97890-75879-483</ref>
 
Müller was een protegé van [[Reinhard Heydrich]], en Müllers rang in de SS steeg pas na de [[Nacht van de Lange Messen]] op [[30 juni]] [[1934]]. Als hoofd van de Gestapo stond Müller rechtstreeks onder Heydrich en, na diens dood, onder [[Ernst Kaltenbrunner]].