Station Paris Saint-Lazare: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Normale opzet
k moeilijk gedoe
Regel 35:
De geschiedenis van het station Saint-Lazare begint in 1837 met de opening van de Spoorwegen van Parijs. Op dat moment bouwde men een voorlopig station in hout. In 1841 werd een tweede voorlopig station gerealiseerd door de architect [[Alfred Armand]]. Dit geel gepleisterde gebouw vormde de basis voor het uiteindelijk in 1853 voltooide station naar plannen van [[Eugène Flachat]].
 
Het huidige gebouw ([[Juste Lisch]], 1885-1889) omgeeft de oudere structuren en heeft een voorgevel in de XVIIe 17e-eeuwse [[Beaux-arts]] stijl. De twee hallen zijn opgetrokken uit staal. Een toonbeeld van wat er indertijd mogelijk was – niet geheel toevallig werd enig tijd na oplevering de [[Wereldtentoonstelling]] geopend (1889). In 1936 is het gebouw nog een keer volledig gerestaureerd en werd het tot wat het nu nog is.
 
Tussen 2002 en 2012 onderging het gebouw een grondige [[renovatie]]. Het station kreeg een vernieuwde lay-out, een drie verdiepingen tellend winkelcentrum en oudere onderdelen van het gebouw werden opgeknapt. Op 21 maart 2012 werd het vernieuwde station geopend.