Versie van 15 apr 2010 02:48 bewerken Netraam (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers 20.891 bewerkingen Versie 20777951 van 84.25.42.25 (overleg) ongedaan gemaakt. Dubbelop ← Oudere bewerking		Versie van 29 aug 2011 13:56 bewerken ongedaan maken 77.160.138.164 (overleg) +Provinciale Staten en eilandsraden Nieuwere bewerking →
Regel 1: Het '''recht van enquête''' is het recht van een [[parlement]] of een ander vertegenwoordigend orgaan om in een bepaalde zaak een onderzoek in te stellen. Zo'n onderzoek heet een [[parlementaire enquête]]. In Nederland hebben de [[Eerste Kamer der Staten-Generaal\|Eerste]] en [[Tweede Kamer der Staten-Generaal\|Tweede Kamer]], en[[Provinciale Staten]], de [[gemeenteraad\|gemeenteraden]] en de [[eilandsraad\|eilandsraden]] het recht van enquête. Als een van deze organen vindt dat een bepaalde affaire tot op de bodem moet worden uitgezocht dan mag ze daar een onderzoek naar instellen. Een parlementaire enquête wordt uitgevoerd door een enquêtecommissie. De commissie van ~~kamerleden~~Kamerleden, Statenleden of raadsleden, die de enquête uitvoert, kan getuigen verplichten te verschijnen en kan hen [[eed\|onder ede]] horen. Met andere woorden: de commissie kan getuigen dwingen inlichtingen te verschaffen. Een parlementaire enquête is overigens lang niet altijd noodzakelijk om de benodigde gegevens boven tafel te krijgen. Een speciaal ingestelde onderzoekscommissie van kamerleden kan dat soms net zo goed. Maar zo'n onderzoekscommissie kan ook tot de conclusie komen dat een parlementaire enquête een betere methode is om gegevens te verzamelen. ==Zie ook== *[[Raadsenquête]] [[Categorie:Wetgevende macht]]

Recht van enquête: verschil tussen versies