Mauretania (oudheid): verschil tussen versies

'''Mauretania''' was in de oudheid een onafhankelijk [[Berbers]] koninkrijk, dat in 44 na Chr. werd ingelijfd in het [[Romeinse Rijk]] als de ''[[provincia]]e'' [[Mauretania Tingitana]] en [[Mauretania Caesariensis]]. Het was gelegen in westelijk Noord-Afrika, ongeveer overeenkomend met het huidige noorden van [[Algerije]] en [[Marokko]] en de Spaanse ''[[Plazas de soberanía]]'' (dus niet met het tegenwoordige [[Mauritanië]]).

 

==Naam==

 

==Geschiedenis==

 

De eerste onbetwiste verwijzingen naar het koninkrijk Mauretania vinden we onder [[Bocchus I]], aan het einde van de tweede eeuw v.Chr. Bocchus sloot een bondgenootschap met koning [[Jugurtha]] van het naburige [[Numidië]], die met Bocchus' dochter getrouwd was. Het bondgenootschap bracht hem in conflict met de [[Romeinse Republiek|Romeinen]], die op dat moment met Jugurtha in oorlog waren. De Romeinse generaal [[Lucius Cornelius Sulla]] wist Bocchus er echter van te overtuigen de kant van de Romeinen te kiezen en zijn schoonzoon Jugurtha aan de Romeinen uit te leveren. Bocchus sloot een vriendschapsverdrag met de Romeinen, waardoor hij Mauretania feitelijk tot een Romeinse vazalstaat maakte. Als dank voegden de Romeinen het westen van [[Numidië]], waarover Jugurtha geheerst had, toe aan Mauretania.

Na zijn dood liet Bocchus I het rijk na aan zijn twee zonen [[Bocchus II]] en [[Bogudes]], die elk over de helft van Mauretania regeerden. In de [[Romeinse burgeroorlog]] kozen zij de kant van [[Julius Caesar]] tegenover de aanhangers van [[Pompeius]]. Na de moord op Julius Caesar steunde Bocchus [[Imperator Caesar Augustus|Octavianus]] en Bogudes [[Marcus Antonius]]. In 38, toen Bogudes in [[Hispania (Romeinen)|Hispania]] een veldtocht voerde, annexeerde Bocchus ook zijn deel van het rijk, zodat er nu weer sprake was van een onverdeeld Mauretania. Na Bocchus' dood in 33 werd Mauretania voor korte tijd ingelijfd bij het [[Romeinse Rijk]].

 

In [[25 v.Chr.]] schonk keizer [[Imperator Caesar Augustus|Augustus]] de Mauretanische troon aan [[Juba II]], de zoon van [[Juba I]], de laatste koning van [[Numidië]]. Hij herstichtte de oude Fenicische kolonie Iol als [[Cherchell|Caesarea]] en maakte deze tot de hoofdstad van het koninkrijk. Via Caesarea en andere door hem gestichte steden probeerde Juba de [[hellenisme|hellenistisch-Romeinse]] cultuur over Mauretania te verspreiden.

 

Na Juba's dood in [[23]] na Chr., benoemde keizer [[Tiberius Claudius Nero (zoon)|Tiberius]] [[Ptolemaeus van Mauretania]], die, in ieder geval aan het begin van zijn regering, de pro-Romeinse politiek van Juba voortzette. In [[40]] na Chr. werd Ptolemaeus echter geëxecuteerd door keizer [[Caligula]], volgens historische bronnen uit de oudheid omdat Caligula jaloers was op Ptolemaeus' prachtige [[koningsmantel]], maar moderne historici vermoeden dat Ptolemaeus betrokken was bij een samenzwering tegen de keizer.

 

 

Ook na 44 bleef de aanduiding ''Mauretania'' nog wel in gebruik als aanduiding van het gebied dat beide ''provinciae'' omvatte. Een vermaard generaal van keizer [[Trajanus]], [[Lusius Quietus|Lusius Quietus]], was uit Mauretania afkomstig.

==Heersers over het koninkrijk Mauretania==

De onderstaande koningen van het koninkrijk Mauretania zijn bekend:

 

==Noten==

 

==Referenties==

 

[[Categorie:Romeinse oudheid]]