Werkgeheugen (mens): verschil tussen versies

{{sjabloon: zijbalk geheugen}}

{{PortaalLink portaal|Psychologie}}

Het '''werkgeheugen''' is een tijdelijke opslagplaats van taak-relevante informatie in de [[hersenen]]. Het speelt voooral een rol bij actieve denkprocessen. Het kan verschillende vormen aannemen, zoals activatie van oude herinneringen (een beeld van een vroegere vakantie) of het vasthouden van meer recente gebeurtenissen, zoals het onthouden van een nieuw telefoonnummer. Ook kan het betrekking hebben op bewerkingen die worden toegepast op de inhoud van het geheugen (denk aan het maken van rekensommen) of het sturen van ons actuele gedrag in complexe situaties (bijvoorbeeld: ik moet rechts afslaan na het derde stoplicht).

*een ''central executive'': [[AfbeeldingBestand:wm model.png|thumb|right|Werkgeheugenmodel van Baddeley en Hitch]]. Dit systeem stuurt de aandacht, en de informatiestroom in beide lussen. De beide lussen worden ook wel 'slave systems' genoemd omdat zij ondergeschikt zijn aan de central executive. Het voordeel van deze theorie is dat er niet meer van een kunstmatige scheiding tussen lange termijn- en kortetermijngeheugen wordt uitgegaan. Het werkgeheugen incorporeert immers ''beide'' soorten geheugens. Verder wordt het geheugen niet meer als een 'unitair' passief systeem gezien, maar als een actief systeem dat informatie volgens verschillende codes kan opslaan, vasthouden en bewerken.

Er is de laatste 20 jaar veel onderzoek gedaan naar hersenfuncties die met het werkgeheugen zijn geassocieerd. Dit betrof onderzoek naar patiënten met hersenbeschadigingen en neuroimaging onderzoek met gezonde proefpersonen. Ook het dieronderzoek leverde nuttige informatie op. De theorie van Baddeley en Hitch bleek daarbij redelijk aan te sluiten bij de functionele anatomie van de posterieure (achterste) hersenen, waarin eveneens netwerken kunnen worden onderscheiden voor opslag en verwerken van verbale en visuele informatie. <ref>Alan Baddeley & Sergio Della Sala. Working memory and executive control. In: The prefrontal cortex. Executive and cognitive functions (p. 9-21) A.C. Roberts, T.W. Robbins & L. Weiskrantz. (Eds). Oxford University Press. Oxford. ISBN 019 852441</ref>Dit zijn respectieveljk de 'taalachtige' gebieden van de linker hersenhelft (gebied van Wernicke), en de pariëtaal-occipitale gebieden van de rechter hersenhelft. Er zijn echter ook aanwijzingen dat deze indeling niet altijd klopt. Een andere mogelijke functionele indeling van de hersenen is gebaseerd op twee verschillende visuele systemen in de posterieure cortex; de zogeheten [[ventrale route]] en [[dorsale route]]. Deze twee systemen zouden dus mede als 'slave' systemen kunnen fungeren. De gebieden in deze routes zijn vooral gespecialiseerd in het verwerken van informatie over respectievelijk objecten (zoals vormen en patronen) en ruimtelijke informatie. De functies van de central executive bleken daarentegen goed te corresponderen met netwerken in de frontale (voorste) hersengebieden, zoals de dorsolaterale [[prefrontale cortex]] (zie verder ook [[executieve functies]]).

== Externe links ==