Spaanse legislatuur XIII

De Spaanse legislatuur XIII is in de Spaanse politiek de periode die is begonnen op 21 mei 2019, nadat de Cortes Generales, het parlement, in de nieuwe samenstelling is geïnstalleerd, na de parlementsverkiezingen op 28 april 2019. De socialistische partij PSOE heeft die verkiezingen gewonnen, maar omdat zij geen absolute meerderheid heeft gehaald, moest die partij met andere partijen onderhandelen over het goedkeuren van een regering. Dit gaat niet middels een regeringsformatie zoals dat in Nederland of België gebruikelijk is. Nadat er in twee stemmingen, in juni en in augustus 2019, geen meerderheid bleek te bestaan voor een regering zoals Sánchez die voorlegde aan de Cortes Generales, werden er nieuwe verkiezingen uitgeschreven voor 10 november 2019.

XIII Legislatura de España
Verkiezingen 28 april 2019
Begin 21 mei 2019
Einde 3 december 2019
Regering
zie ook: Regering-Sánchez I
Premier Pedro Sánchez (waarnemend)
Cortes Generales
Voorzitter congres Meritxell Batet
Samenstelling congres bij aanvang
 PSOE: 123 zetels
 UP: 42 zetels
 ERC-Soberanistes: 15 zetels
 EH Bildu: 4 zetels
 CC-PNC: 2 zetels
 Compromís: 1 zetel
 PRC: 1 zetel
 PP: 66 zetels
 C's: 57 zetels
 Vox: 24 zetels
 JxCat: 7 zetels
 EAJ/PNV: 6 zetels
 Na+: 2 zetels
Samenstelling senaat bij aanvang
 PSOE: 141 zetels
 ERC-Soberanistes: 13 zetels
 UP: 6 zetels
 EH Bildu: 2 zetels
 Compromís: 1 zetel
 CC-PNC: 1 zetels
 ASG: 1 zetel
 PP: 73 zetels
 C's: 10 zetels
 EAJ/PNV: 10 zetels
 JxCat: 4 zetels
 Na+: 3 zetels
 Vox: 1 zetels
Opvolging legislaturen
XII     XIV
Portaal  Portaalicoon   Politiek
Spanje
Politiek in Spanje


Politiek van Spanje


Portaal
Portaalicoon Politiek & Spanje Portaalicoon

Tijdens de gehele legislatuur nam Pedro Sánchez de functie van minister president waar.

Machtsverhoudingen bewerken

Cortes Generales bewerken

Naar aanleiding van de uitslag van de parlementsverkiezingen op 28 april 2019 en de daarop volgende formatie van fracties, hadden de Cortes Generales gedurende de legislatuur de volgende zetelverdeling:

Congres
Fractie Zetels fractie Partij Zetels Woordvoerder Fractievoorzitter
Socialisten 123 PSOE 111 Adriana Lastra Pedro Sánchez
PSC 12
Populares 66 PP 66 José Antonio Bermúdez de Castro Pablo Casado
Ciudadanos 57 C's 57 Inés Arrimadas Albert Rivera
Confederatie Podemos en En Común 42 UP 33 Irene Montero Pablo Iglesias
En Comú Podem 7
En Común 2
Vox 24 Vox 24 Iván Espinosa de los Monteros Santiago Abascal
Catalaanse republikeinen 14 ERC 13 Gabriel Rufián
Soberanistes 1
Baskisch rechts 6 EAJ/PNV 6 Aitor Esteban
Grupo mixto 18 JxCat 7 Roulerend Laura Borràs
EH Bildu 4 Oskar Matute
CC-PNC 2 Ana Oramas
UPN 2 Sergio Sayas
Compromís 1 Joan Baldoví
PRC 1 José María Ángel Mazón
Geschorst 1 ERC 1 Oriol Junqueras
Senaat
Fractie Zetels fractie Partij Zetels Woordvoerder
Socialisten 139 PSOE 128 Ander Gil
PSdeG-PSOE 5
PS-EE-PSOE 3
PSC 3
PP 69 PP 69 Javier Maroto
Esquerra Republicana - EH Bildu 14 ERC 12 Mirella Cortès
EH Bildu 2
C's 13 C's 13 Lorena Roldán
Vascos en el senado
"Basken in de senaat"
9 EAJ/PNV 9 Jokin Bildarratz
Izuierda Confederal
"Linkse confederatie"
6 Adelante Andalucía 1 Carles Mulet
CeC-Podem 1
Compromís 1
Más Madrid 1
MÉS 1
En Marea 1
Nacionalista en el Senado
(Regionalistische) nationalisten in de senaat
6 JxCAT 4 Josep Lluís Cleries
CC 1
EAJ/PNV 1
Grupo mixto 6 ASG 1 Fabián Chinea
PAR 1 Clemente Sánchez-Garnica
PRC 1 José Miguel Fernández
UPN 1 Alberto Catalán
Vox 1 Francisco José Alcaraz
Geschorst ERC 1 Raül Romeva

Ministerraad bewerken

Tijdens de gehele legislatuur bleef de Regering-Sánchez I uit de voorgaande legislatuur in waarnemende status zitten.

Verloop bewerken

Voorafgaand bewerken

  Zie ook het artikel over legislatuur XII

Tijdens de voorgaande legislatuur kwam de socialistische partij PSOE aan de macht, na de regering van de conservatieve PP onder leiding van Mariano Rajoy middels een motie van wantrouwen naar huis te hebben gestuurd op 1 juni 2018. De Spaanse grondwet bepaalt in zo'n geval dat er geen nieuwe verkiezing uitgeschreven dient te worden, maar dat de voorzitter van de fractie die de motie van wantrouwen heeft ingediend de regering met onmiddellijke ingang overneemt.

In eerste instantie was het de bedoeling van Pedro Sánchez de legislatuur af te maken tot het einde, mei 2020, met een minderheidsregering, maar in februari 2019 slaagde deze regering er niet in de begroting voor 2019 goedgekeurd te krijgen, met name door de tegenstand van Catalaanse nationalistische partijen die hem daarvoor bij andere beslissingen wel hadden gesteund. Hierdoor had Sánchez geen andere keuze dan op 15 februari het ontslag van zijn regering in te dienen, en verkiezing uit te schrijven voor 28 april.

Verkiezingen bewerken

  Zie Spaanse parlementsverkiezingen april 2019 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De parlementsverkiezingen van 2019 werden gewonnen door zittend premier Pedro Sánchez, die een fors aantal zetels wint ten opzichte van de verkiezingen van 2016.

Belangrijke thema's van de voorafgaande campagne waren de opkomst van de extreemrechtse of rechts populistische partij VOX, de situatie in Catalonië en de nog immer voort durende nasleep van het onafhankelijkheidsreferendum in 2017, immigratie en corruptie, en dan met name de schandalen die in de Partido Popular hebben plaats gevonden onder premier Mariano Rajoy en ervoor.

Regeringsonderhandelingen bewerken

De regeringsonderhandelingen na de verkiezingen hebben vertraging opgelopen door andere verkiezingen een maand later, op 28 mei 2019 (Europese verkiezingen, gemeenteraadsverkiezingen en verkiezingen voor de meeste autonome gemeenschappen. Hierdoor bleken de partijen niet echt bereid nader tot elkaar te komen, omdat zij nog bezig waren campagne te voeren.

Na deze verkiezingen kregen de besprekingen tussen Sánchez en UP over de vorming van een minderheidskabinet een nieuwe impuls, waarbij Sánchez om gedoogsteun vroeg van UP, terwijl de UP zelf een aantal ministers wilde leveren. Deze onderhandelingen zijn vastgelopen[1], zelfs nadat Iglesias aangaf persoonlijk geen zitting te nemen in een eventuele coalitieregering omdat Sánchez aan had gegeven dat dat een belangrijk obstakel voor hem was. Uiteindelijk stemde het congres op 23 en 25 juni tegen een regering van enkel de PSOE onder leiding van Sánchez.[2] Direct na het mislukken van deze stemronde, is Sánchez gaan onderhandelen met de PP en Cs om hen ervan te overtuigen zich in september, als de tweede stemronde plaats zou vinden, te onthouden van stemming. Desalniettemin bleef de situatie vastzitten, en in de loop van augustus begonnen alle partijen zich voor te bereiden op herhaling van de verkiezingen.[3]

Einde legislatuur bewerken

Op 16 en 17 september hield koning Felipe VI een nieuwe consultatieronde met alle partijleiders, waarin hij tot de conclusie kwam dat geen enkele kandidaat aan een meerderheid kon komen om een regering te vormen, en werden er nieuwe verkiezingen uitgeschreven voor 10 november. Dit is een herhaling van het scenario van de korstondige en vruchteloze elfde legislatuur.

Belangrijke thema's bewerken

Catalonië bewerken

Al na het mislukken van de onderhandelingen en het uitschrijven van nieuwe verkiezingen, breken er in Catalonië grootschalige demonstraties en rellen uit naar aanleiding van de uitspraak van het hooggerechtshof in de rechtszaak tegen de leiders van het Catalaanse onafhankelijkheidsproces, dat volgde op het onafhankelijkheidsreferendum op 1 oktober 2017 dat door het constitutioneel hof in strijd met de grondwet was verklaard, en dus werd verboden. Deze gebeurtenissen spelen een belangrijke rol, en worden in grote mate zelfs bepalend voor de campagne van de verkiezingen in november.