Antechinomys longicaudatus

Antechinomys longicaudatus; IUCN-status: Niet bedreigd (2015)
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Mammalia (Zoogdieren)
Orde:	Dasyuromorphia (Roofbuideldieren)
Familie:	Dasyuridae (Echte roofbuideldieren)
Geslacht:	Antechinomys
	Soort
	Antechinomys longicaudatus; (Spencer, 1909); Originele combinatie; Sminthopsis longicaudata
	Verspreidingsgebied van Antechinomys longicaudatus
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Antechinomys longicaudatus op Wikispecies
Portaal	Biologie ; Zoogdieren

Antechinomys longicaudatus is een buidelmuis uit het geslacht Antechinomys. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door Walter Baldwin Spencer in 1909.^[2]^[3]

Taxonomie bewerken

Lange tijd waren de verwantschappen van deze soort onduidelijk. Er werd gedacht dat in het geslacht Sminthopsis thuishoorde, hoewel al bekend was dat hij hier geen nauwe verwanten had. Uit onderzoek uit 2023 bleek dat hij verwant was aan de Australische buidelspringmuis (Antechinomys laniger), waarna de soort naar het geslacht Antechinomys werd verplaatst.^[4]

Kenmerken bewerken

A. longicaudatus heeft een staart die ruim twee keer zo lang is als de kop-romplengte en eindigt in een "borstel" van lange haren. De bovenkant van het lichaam is bruingrijs, de onderkant wit. Het gezicht is deels lichter (geelbruin), met donkerdere stukken op het voorhoofd en rond de oren. De kop-romplengte bedraagt 80 tot 96 mm, de staartlengte 180 tot 210 mm en het gewicht 15 tot 20 g.

Voorkomen bewerken

De soort komt voor in de binnenlanden van Australië van de Pilbara (West-Australië) tot de MacDonnell Ranges (Noordelijk Territorium). Deze soort komt voor in rotsachtige gebieden waar gras en struiken groeien. Daar zorgt de lange staart voor stabiliteit als het dier tussen de rotsen doorspringt. In oktober en november wordt er gepaard; er worden tot zes jongen geboren.

Bronnen, noten en/of referenties

Menkhorst, P. & Knight, F. 2001. A Field Guide to the Mammals of Australia. South Melbourne: Oxford University Press, x+269 pp. ISBN 0 19 550870 X

↑ (en) Antechinomys longicaudatus op de IUCN Red List of Threatened Species.
↑ Groves, C. P. (2005). "Order Dasyuromorphia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 35. ISBN 978-0-8018-8221-0.
↑ Mammal Diversity Database (2023). Antechinomys longicaudatus (W. B. Spencer, 1909). Mammal Diversity Database (Version 1.11). DOI: 10.5281/zenodo.7830771. Geraadpleegd op 14-06-2023.
↑ Westerman, M., Umbrello, L., & Woolley, P. A. (2023). On the composition of Antechinomys (Marsupialia: Dasyuridae): how many species?. Australian Journal of Zoology, 70(3), 95-103.

[IUCN-1] (en) Antechinomys longicaudatus op de IUCN Red List of Threatened Species.

[MSW3-2] Groves, C. P. (2005). "Order Dasyuromorphia". In Wilson, D.E.; Reeder, D.M (eds.) Mammal Species of the World: A Taxonomic and Geographic Reference (3rd ed.). Johns Hopkins University Press. p. 35. ISBN 978-0-8018-8221-0.

[3] Mammal Diversity Database (2023). Antechinomys longicaudatus (W. B. Spencer, 1909). Mammal Diversity Database (Version 1.11). DOI: 10.5281/zenodo.7830771. Geraadpleegd op 14-06-2023.

[Westerman2023-4] Westerman, M., Umbrello, L., & Woolley, P. A. (2023). On the composition of Antechinomys (Marsupialia: Dasyuridae): how many species?. Australian Journal of Zoology, 70(3), 95-103.

[2]

[3]

[1]

[4]