Schermbloemenroest

Schermbloemenroest
	op grote engelwortel
	Taxonomische indeling
Rijk:	Fungi (Schimmels)
Stam:	Basidiomycota
Klasse:	Pucciniomycetes
Orde:	Pucciniales
Familie:	Pucciniaceae
Geslacht:	Puccinia
	Soort
	Puccinia angelicae; (Schumach.) Fuckel (1870)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Schermbloemenroest op Wikispecies
Portaal	Biologie ; Schimmels

De schermbloemenroest (Puccinia angelicae) is een autoecische roest die tot de Basidiomycota behoort. De schimmel vormt in gele vlekken spermogonia, uredinia en telia op de onderkant van de bladeren van Angelica.

Kenmerken bewerken

Spermogonia en aecia

De gele, 90-130 µm grote spermogonia zitten samen met de donker kaneelbruine aecia op de achterkant van het blad op de bladnerven en de bladstelen. De parafysen steken uit het spermogonium. De aeciosporen zien er hetzelfde uit als de urediniosporen.

Uredinia

De bruine, puntvormige uredinia zitten meestal op de achterkant van het blad en verkleuren van geel naar roestbruin. De bruine, halfbolvormige tot omgekeerd eironde, 27-31 × 21-24 µm grote urediniosporen hebben stekels op de wand, die 3-3,5 µm uit elkaar afstaan. De sporewand is 2 µm dik, maar bij de top 5-6 µm. Ze hebben 3(4) equatoriale kiemporen.

Telia

De bruinzwarte telia zitten op de achterkant van het blad en stengels en worden lang bedekt door de epidermis. De twee-cellige, cilindrisch tot omgekeerd eivormige, soms hoekige, 30-45 × 18-24 µm grote teliosporen hebben een gladde wand. De korte, kleurloze, vrij brede steel breekt af.

Uredinium
Telia
Teliosporen

Verspreiding bewerken

De schermbloemenroest komt voor in Europa, Japan en Noord-Amerika. In Nederland is de schimmel uiterst zeldzaam.

Externe links bewerken

Zie de categorie Puccinia angelicae van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.