Roodvleugelmiertimalia

Roodvleugelmiertimalia; IUCN-status: Niet bedreigd (2018)
	Taxonomische indeling
Rijk:	Animalia (Dieren)
Stam:	Chordata (Chordadieren)
Klasse:	Aves (Vogels)
Orde:	Passeriformes (Zangvogels)
Onderorde:	Suboscines (Schreeuwvogels)
Familie:	Thamnophilidae (Miervogels)
Geslacht:	Phlegopsis (Miertimalia's)
	Soort
	Phlegopsis erythroptera; (Gould, 1855)
	Afbeeldingen op Wikimedia Commons
	Roodvleugelmiertimalia op Wikispecies
Portaal	Biologie ; Vogels

De roodvleugelmiertimalia (Phlegopsis erythroptera) is een zangvogel uit de familie Thamnophilidae (miervogels).

Verspreiding en leefgebied

Deze soort komt voor in het westen van het Amazonegebied en telt twee ondersoorten:^[2]

P. e. erythroptera: van zuidelijk Venezuela tot oostelijk Ecuador, noordoostelijk Peru en noordwestelijk Brazilië.
P. e. ustulata: oostelijk Peru, noordwestelijk Bolivia en amazonisch zuidwestelijk Brazilië.

Gedrag

De roodvleugelmiertimalia is een gespecialiseerde miervolger die leeft van opgejaagde insecten rond de roofcolonnes van trekmieren, vooral van Eciton burchellii. Andere vogels worden agressief van de colonne verjaagd.^[3] De vogels eten niet de mieren zelf; ze zijn in competitie met de mieren om dezelfde prooi: het is een vorm van kleptoparasitisme.

Status

De grootte van de populatie is niet gekwantificeerd maar de soort wordt omschreven als zeldzaam. Op de Rode lijst van de IUCN heeft deze soort de status niet bedreigd.^[1]

Bronnen, noten en/of referenties

↑ ^a ^b (en) Roodvleugelmiertimalia op de IUCN Red List of Threatened Species.
↑ (en) Gill F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2024. IOC World Bird List (v14.1).
↑ Willis, Edwin O. (1984). Phlegopsis erythroptera (Gould, 1855) and relatives (Aves, Formicariidae) as army ant followers. Revista Brasileira de Ornitologia 2 (3): 165–170.

[IUCN-1] (en) Roodvleugelmiertimalia op de IUCN Red List of Threatened Species.

[2] (en) Gill F, D Donsker & P Rasmussen (Eds). 2024. IOC World Bird List (v14.1).

[3] Willis, Edwin O. (1984). Phlegopsis erythroptera (Gould, 1855) and relatives (Aves, Formicariidae) as army ant followers. Revista Brasileira de Ornitologia 2 (3): 165–170.

[1]

[2]

[3]