De zeventiende etappe van de Ronde van Italië 2015 werd verreden op 27 mei 2015. De renners reden een vlakke rit van 134 kilometer van Tirano naar Lugano in Zwitserland. Aan het begin van de etappe beklommen de renners de enige berg van de etappe. Ongeveer zeven kilometer voor de streep passeerden ze de Italiaans-Zwitserse grens. Het was voor het eerst sinds de zeventiende rit van de editie van 2008 dat de Giro Zwitserland aandeed. Net als toen eindigde deze etappe ook in een massasprint. De Italiaan Sacha Modolo boekte zijn tweede ritwinst van deze Giro. Zijn landgenoot Giacomo Nizzolo werd tweede, voor Luka Mezgec. Afgezien van het feit dat Ryder Hesjedal (de nummer tien in de stand) twaalf tellen verloor door een breukje in het peloton, veranderde er in de top van het klassement niets. Alberto Contador bleef dus in het bezit van de roze trui.
Met 134 kilometer was zeventiende etappe de kortste rit in lijn van de Giro van 2015. De Belg Iljo Keisse en Marco Bandiera en Giacomo Berlato uit Italië kozen vrijwel direct na de start het hazenpad. Op de enige heuvel van de dag, de Teglio na een kilometer of vijftien, kwam Berlato als eerste boven. Omdat Beñat Intxausti geen punten pakte op de Teglio, was Steven Kruijswijk zeker van behoud van de blauwe bergtrui. Onder meer Luca Chirico, Maciej Paterski en Davide Villella waagden een poging om bij het koptrio te komen, maar deze waren tevergeefs.
De drie koplopers kregen niet meer dan drie minuten voorsprong. In de achtervolging werkten eerst Trek Factory Racing (voor Giacomo Nizzolo) en Giant-Alpecin (voor Luka Mezgec) samen, later geholpen door Lampre-Merida (voor Sacha Modolo). Keisse en Berlato wonnen de tussensprints, maar met nog een kilometer of dertig te gaan werd het trio weer ingelopen. Hierna waagden Darwin Atapuma, Patrick Gretsch en Adam Hansen een poging. Niet veel later ging Hansen solo, maar zijn voorsprong was nooit groot: elf kilometer van de aankomst had hij acht seconden voorsprong en kort voor het passeren van de Zwitserse grens werd de Australiër ingelopen.
Op een steile strook op ruim vijf kilometer van de streep (2,8 kilometer aan gemiddeld 6,4%) waagde de Nederlander Tom-Jelte Slagter een poging. Niet veel later kwam ook de Belg Philippe Gilbert bij hem, gevolgd door Luca Paolini uit Italië, die vervolgens de aanval overnam. De Italiaan werd echter in de afdaling gehinderd door een motor van de Rai, waardoor het peloton vlug dichterbij kwam. Op een kilometer van de meet werd Paolini ingelopen. In de daaropvolgende massasprint rondde Sacha Modolo het werk van zijn Lampreploeg af; hij versloeg landgenoot Giacomo Nizzolo met ongeveer een wiellengte verschil. Nizzolo nam wel de leiding in het puntenklassement over van Elia Viviani, die slechts elfde werd. Luka Mezgec werd in het wiel van Modolo derde. Stig Broeckx was op de zesde plek de beste Belg. Nick van der Lijke (tiende) was de beste Nederlander. Alberto Contador behield de leiding in het algemeen klassement.
De dagprijs ging naar Berlato omdat hij (157) hoger in de rituitslag eindigde dan Keisse (159) en Bandiera (162).
| Bronnen, noten en/of referenties
|
Giacomo Berlato
.svg){kind=small}
Iljo Keisse
Maciej Paterski
Luka Mezgec
Heinrich Haussler
Juan José Lobato
Aleksandr Porsev
Kévin Reza
Nick van der Lijke
Maximiliano Richeze
