Ronald Desruelles

Ronald Desruelles
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Volledige naam	Ronald Desruelles
Geboortedatum	14 februari 1955
Geboorteplaats	Antwerpen
Overlijdensdatum	1 november 2015
Overlijdensplaats	Patong
Nationaliteit	België
Lengte	1,86 m
Gewicht	81 kg
Sportieve informatie
Discipline	verspringen, sprint
Trainer/coach	Henk Kraaijenhof; Guy Moreau
Eerste titel	Belgisch kampioen verspringen 1975
OS	1976
Extra	Belgisch recordhouder 100 m, 200 m 1984-1992, verspringen 1976-1996; indoorrecordhouder 60 m
Portaal	Atletiek

Ronald Desruelles (Antwerpen, 14 februari 1955 – Patong, 1 november 2015) was een Belgische atleet, die gespecialiseerd was in de sprint en het verspringen. Hij werd Europees indoorkampioen, meervoudig Belgisch kampioen en was Belgische recordhouder op de 100 m. Hij kwalificeerde zich tweemaal voor de Olympische Spelen, maar ging slechts eenmaal van start.

BiografieBewerken

Eerste successen als verspringerBewerken

Zijn eerste succes bij de senioren boekte Desruelles als verspringer. In 1975 won hij een gouden medaille bij de Belgische kampioenschappen. Het jaar erop verbeterde hij voor het eerst het Belgische record naar 7,79 m, prolongeerde hij deze titel en kwalificeerde hij zich voor de Olympische Spelen van Montreal. Met een beste sprong van 7,60 werd hij uitgeschakeld in de kwalificatieronde. In 1979 sprong hij bij de Belgische kampioenschappen in Brussel een persoonlijk record van 8,08 en veroverde hiermee voor de vijfde keer de Belgische titel. In totaal won hij deze titel tienmaal. Op de Europese indoorkampioenschappen in 1980 in Sindelfingen veroverde hij goud met 8,08, maar deze prestatie werd geschrapt na een positieve dopingtest.^[1]

De sprintBewerken

Daarna legde Ronald Desruelles zich met succes toe op de sprint. Op de 60 m, welke indoor wordt gelopen, won hij vele medailles. Met een beste tijd van 6,57 s stond hij in 1986 als derde op de wereldranglijst. In datzelfde jaar won hij op de EK indoor in Madrid een gouden medaille op de 60 m. Met een tijd van 6,61 versloeg hij de Oost-Duitser Steffen Bringmann (zilver; 6,64) en de Fransman Bruno Marie-Rose (brons; 6,65).

In 1984 verbeterde Desruelles in Hechtel het Belgisch record op de 100 m tot 10,25 en in Grosseto dat op de 200 m tot 20,66. In 1985 liep Ronald Desruelles een Belgisch record van 10,02 op de 100 m, maar aan deze prestatie wordt getwijfeld,^[2] al geldt de tijd sindsdien wel degelijk als officieel Belgisch record.

In zijn actieve tijd was Desruelles aangesloten bij Beerschot VAV, Vlierzele Sport, Excelsior SC en AV Toekomst. Zijn broer Patrick Desruelles werd meervoudig Belgisch kampioen polsstokhoogspringen.

CoachBewerken

Na zijn actieve carrière werd Desruelles physical coach van de voetbalclubs Beerschot en Lierse SK en van Patrick Stevens. Door zijn dopingverleden werd zijn coachcarrière geen succes.^[3]

PolitiekBewerken

Naar aanleiding van de gemeenteraadsverkiezingen van 9 oktober 1994 stond Ronald Desruelles, kort voordien nog lid van de VLD, op de tweede plaats van de Vlaams Blok-lijst in Aartselaar. Hij behaalde maar 123 stemmen en werd niet verkozen.^[4]

OverlijdenBewerken

Desruelles overleed door zelfdoding op 1 november 2015 in Patong, Thailand waar hij uitbater was van drie restaurants.^[5]^[6]

KampioenschappenBewerken

Internationale kampioenschappenBewerken

Onderdeel	Titel	Jaar
verspringen	Engels AAA-kampioen	1979
60 m	Engels AAA-indoorkampioen	1985
60 m	Europees indoorkampioen	1986

Belgische kampioenschappenBewerken

Outdoor

Onderdeel	Jaar
100 m	1978, 1979, 1982, 1984, 1985, 1986, 1987
200 m	1985
verspringen	1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1981, 1982, 1983, 1984, 1986

Indoor

Onderdeel	Jaar
60 m	1990

Persoonlijke recordsBewerken

Oudoor

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
100 m	10,02 s (NR)	11 mei 1985	Luik
200 m	20,66 s	18 juli 1984	Grosseto
verspringen	8,08 m	12 augustus 1979	Brussel

Indoor

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
60 m	6,56 s (NR)	5 februari 1988	Sindelfingen

Belangrijkste prestatiesBewerken

60 mBewerken

1984: 3 EK indoor in Göteborg - 6,69 s
1985: 3 EK indoor in Athene - 6,64 s
1985: 3 WK indoor in Parijs-Bercy - 6,68 s
1986: 1 EK indoor in Madrid - 6,61 s
1987: 6e WK indoor in Indianapolis - 6,67 s
1988: 2 EK indoor in Boedapest - 6,60 s
1989: 6e EK indoor in Den Haag - 6,66 s
1989: 2e in reeks WK indoor in Boedapest - 6,74 s
1990: 1 BK AC indoor - 6,79 s
1991: 1 BK AC indoor - 6,74 s

100 mBewerken

1977: 3 BK AC - 10,62 s
1978: 1 BK AC - 10,48 s
1979: 1 BK AC - 10,53 s
1982: 1 BK AC - 10,47 s
1984: 1 BK AC - 10,30 s
1984: 4e Memorial Van Damme - 10,43 s
1985: 1 BK AC - 10,2 s
1985: 1 Europa Cup - 10,80 s
1986: 1 BK AC - 10,43 s
1986: 7e in ½ fin. EK in Stuttgart - 10,43 s
1987: 1 BK AC - 10,33 s
1987: 6e in ¼ fin. WK in Rome - 10,69s
1987: 1 Europa Cup - 10,25 s

200 mBewerken

1985: 1 BK AC - 21,05 s
1987: 6e EK indoor in Liévin - 21,78 s
1987: 2 Europa Cup - 20,97 s

verspringenBewerken

1975: 1 BK AC - 7,52 m
1976: 1 BK AC - 7,40 m
1976: 17e in kwal. OS in Montreal - 7,60 m
1977: 1 BK AC - 8,07 m (+ 2,2 m/s)
1978: 2 EK indoor - 7,75 m
1978: 1 BK AC - 7,57 m
1978: 3 Memorial Van Damme - 7,95 m
1978: kwal. EK in Praag - 7,54 m
1978: 1 Eur. politiekampioenschappen in Linz - 7,63 m
1979: 4e EK indoor - 7,79 m
1979: 1 BK AC - 8,08 m
1979: Europese beker halve finale - 7,87 m
1979: 2 Memorial Van Damme - 7,84 m
1981: 1 BK AC - 7,85 m
1982: 1 BK AC - 7,86 m
1982: kwal. EK in Athene - 7,68 m
1982: 4e Memorial Van Damme - 7,83 m
1983: 1 BK AC - 7,75 m
1984: 1 BK AC - 7,85 m
1986: 1 BK AC - 7,94 m
1986: 1 Memorial Van Damme - 7,84 m
1990: 3 BK AC - 7,34 m

4 x 100 mBewerken

1978: 8e EK in Praag - 39,73 s

OnderscheidingenBewerken

1979: Gouden Spike^[7]

Bronnen, noten en/of referenties

Redactie AW (1974) Geslaagde Belgische kampioenschappen in de Heysel De Atletiekwereld nr. 15: KNAU
Redactie AW (1977) Belgische kampioenschappen De Atletiekwereld nr. 14: KNAU
Reijtenbach, A.C. (1978) Europese politiekampioenschappen te Linz De Atletiekwereld nr. 18: KNAU
Redactie AW (1980) Belgische voorbereiding op Moskou De Atletiekwereld nr. 1: KNAU
Tuch, G. (1997) De Koningen van de piste - Twintig jaar Memorial Ivo Van Damme Standaard Uitgeverij nv, voor Nederland: Van Buuren Uitgeverij ISBN 90-760-7702-9
Wijmeersch, E. (2008) De puntjes op de ij Uitgeverij Van Halewijck ISBN 978-90-5617-879-6

↑ Resultaten EK indoor 1980
↑ Tijdopnamebedrijf countert Sonck bij vragen over Gevaert-tijden, op 11-07-06 gepubliceerd in Sportwereld
↑ Geleefd als een rockstar, gestorven in eenzaamheid, (04-11-15) Het Nieuwsblad
↑ Ronald Desruelles over zijn grootse blunder, Nieuws.be
↑ In Memoriam Ronald Desruelles door Michel Jordens (03-11-15), VAL-website
↑ Tragisch einde voor Belgische recordatleet, (03-11-15) Het Nieuwsblad
↑ Belgische onderscheidingen door redactie AW (1980), Atletiekwereld nr. 1: KNAU

Externe links

(en) World Athletics-profiel voor Ronald Desruelles
Belgische atleten bij EK indoor
(en) Profiel van Ronald Desruelles op sports-reference.com (gearchiveerd)
AAA Championships (men) op gbrathletics.com
AAA Indoor Championships (men) op gbrathletics.com

Voorganger: Yves Theisen	Belgisch kampioen verspringen (outdoor) 1975 - 1979	Opvolger: Roland Marloye
Voorganger: Roland Marloye	Belgisch kampioen verspringen (outdoor) 1981 - 1984	Opvolger: Eric Adère
Voorganger: Eric Adère	Belgisch kampioen verspringen (outdoor) 1986	Opvolger: Jeroen Fischer

[1] Resultaten EK indoor 1980

[2] Tijdopnamebedrijf countert Sonck bij vragen over Gevaert-tijden, op 11-07-06 gepubliceerd in Sportwereld

[3] Geleefd als een rockstar, gestorven in eenzaamheid, (04-11-15) Het Nieuwsblad

[4] Ronald Desruelles over zijn grootse blunder, Nieuws.be

[5] In Memoriam Ronald Desruelles door Michel Jordens (03-11-15), VAL-website

[6] Tragisch einde voor Belgische recordatleet, (03-11-15) Het Nieuwsblad

[7] Belgische onderscheidingen door redactie AW (1980), Atletiekwereld nr. 1: KNAU

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]