Regering-Onkelinx I
De regering-Onkelinx I (6 mei 1993 - 21 juni 1995) was een Franse Gemeenschapsregering, onder leiding van Laurette Onkelinx. De regering bestond uit de twee partijen: PS (53 zetels) en PSC (27 zetels). Ze volgde de regering-Anselme op, na het ontslag van minister-president Bernard Anselme om minister van Sociale Zaken te worden in de regering-Dehaene I en werd opgevolgd door de regering-Onkelinx II, die gevormd werd na de verkiezingen van 21 mei 1995.
Regering-Onkelinx I | ||||
---|---|---|---|---|
![]() | ||||
Coalitie | PS PSC | |||
Zetels | 80 op 130 (24 november 1991) | |||
Minister-president | Laurette Onkelinx | |||
Start | 6 mei 1993 | |||
Einde | 21 juni 1995 | |||
Voorganger | Anselme | |||
Opvolger | Onkelinx II | |||
|
Samenstelling Bewerken
De regering-Onkelinx I telde vier ministers: drie voor de PS en een voor de PSC.
Ambtsbekleder | Ministerie | Termijn | Partij | ||
---|---|---|---|---|---|
Laurette Onkelinx (1958) |
Minister-president en Minister Sociale Aangelegenheden, Gezondheid en Toerisme |
6 mei 1993 - 21 juni 1995 | PS | ||
Minister Ambtenarenzaken, Kinderen en Gezondheidsbevordering |
1 januari 1994 - 21 juni 1995 | ||||
Michel Lebrun (1949) |
Minister Hoger Onderwijs, Wetenschappelijk Onderzoek en Internationale Relaties |
6 mei 1993 - 21 juni 1995 | PSC | ||
Minister Jeugdzorg |
1 januari 1994 - 21 juni 1995 | ||||
Elio Di Rupo (1951) |
Minister Onderwijs en het Audiovisuele |
6 mei 1993 - 26 januari 1994 | PS | ||
Minister Ambtenarenzaken |
6 mei 1993 - 1 januari 1994 | ||||
Philippe Mahoux (1944) |
Minister Onderwijs en het Audiovisuele |
26 januari 1994 - 21 juni 1995 | PS | ||
Éric Tomas (1948) |
Minister Begroting, Cultuur en Sport |
6 mei 1993 - 21 juni 1995 | PS |
Herschikkingen Bewerken
- Op 1 januari 1994 verliest Elio Di Rupo de bevoegdheid Ambtenarenzaken, ook krijgt Michel Lebrun er de bevoegdheid Jeugdzorg bij en is Laurette Onkelinx vanaf voortaan belast met Ambtenarenzaken, Kinderen en Gezondheidsbevordering.
- Na het ontslag van Guy Coëme als vicepremier en federaal minister van Communicatie en Overheidsbedrijven wordt hij vervangen door Elio Di Rupo, die bijgevolg uit de Franstalige Gemeenschapsregering stapt. Hij wordt op 26 januari 1994 vervangen door Philippe Mahoux.