Pyrrhotiet
Het mineraal pyrrhotiet of pyrrhotien is een ijzer-sulfide met de chemische formule Fe2+(1-x)S (waarbij 0<x<0,17). Het mineraal dankt zijn naam aan August Breithaupt, die het in 1835 beschreef en vernoemde naar het Oudgriekse woord purrhotēs (πυρρότης), 'roodheid'.[1]
Pyrrhotiet | ||||
---|---|---|---|---|
Mineraal | ||||
Chemische formule | Fe2+(1-x)S (waarbij 0<x<0,17) | |||
Kleur | Bronskleurig tot donkerbruin | |||
Streepkleur | Grijszwart | |||
Hardheid | 3,5 tot 4,5 | |||
Gemiddelde dichtheid | 4,58 tot 4,65 kg/dm3 | |||
Glans | Metallisch | |||
Opaciteit | Opaak | |||
Splijting | [0001] en [1120] Imperfect | |||
Kristaloptiek | ||||
Kristalstelsel | Monoklien | |||
Overige eigenschappen | ||||
Magnetisme | Sterk natuurlijk magnetisch | |||
Lijst van mineralen | ||||
|
Eigenschappen bewerken
Het opaak bronskleurige tot donkerbruine pyrrhotiet heeft een metallische glans, een grijszwarte streepkleur en het mineraal kent een imperfecte splijting volgens de kristalvlakken [0001] en [1120]. Het kristalstelsel is monoklien. Pyrrhotiet heeft een gemiddelde dichtheid van 4,61, de hardheid is 3,5 tot 4 en het mineraal is niet radioactief. Pyrrhotiet is wel sterk natuurlijk magnetisch.
Voorkomen bewerken
Pyrrhotiet is een mineraal dat zeer algemeen voorkomt in diepte- en metamorfe gesteenten. De typelocaties zijn Sudbury, Ontario, Canada en Santa Eulalia, Chihuahua, Mexico. Het mineraal wordt verder gevonden in de Nikolaevskiy mijn, Dal'negors, Primorskiy Kray, Rusland.
Zie ook bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|