Prunus sibirica
Prunus sibirica (synoniem: Armeniaca sibirica) is een plant uit de rozenfamilie (Rosaceae). De wetenschappelijke naam werd gepubliceerd door Carl Linnaeus in 1753 in Species plantarum.[1]
| Prunus sibirica | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||||
| Vrucht | |||||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||
| Prunus sibirica L. (1753) | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
| Bloesem | |||||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||||
Prunus sibirica op  Wikispecies
| |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Kenmerken bewerken
Prunus sibirica is een kleine boom of struik die groeit tot een hoogte van 3 meter. De bladeren van de soort zijn ovaal, 2 tot 10 cm lang en 2 tot 7 cm breed. De bladrand is fijn getand. De bladstelen zijn dun en worden 2 à 3 cm lang. De bloesem is meestal roze en verschijnt in mei. Vruchten verschijnen in juli en augustus. Deze hebben een diameter van 1,2 à 2,5 cm en hebben binnenin een grote pit met daarin de zaadjes.[2] De zaadjes worden gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde, maar ook om producten als amandelmelk, huidverzorgingsproducten en biodiesel te verkrijgen.[3]
Verspreiding bewerken
De soort komt voor in Mongolië, het zuiden van de Transbaikalregio van Oost-Siberië, de regio Primorje in het Russische Verre Oosten en het noorden en noordoosten van China. De soort groeit er op droge rotshellingen of onder het bladerdak van open, droge bossen.[2]
Bronnen, noten en/of referenties
|