De bladsteel of petiool is de steel waarmee het blad aan de stengel bevestigd is.

Meestal heeft deze dezelfde interne structuur als de stengel. Soms bevinden zich steunblaadjes aan beide zijden van de bladsteel. Ook kan er zich aan de bladsteel een tongetje of vliesje bevinden dat ligula genoemd wordt. Als de bladsteel erg verbreed is en de bladschijf bijna afwezig is, heet deze een fyllodium. Soms zijn de bladstelen hol, bijvoorbeeld bij de reuzenberenklauw.

Aan de hand van de af- of aanwezigheid van een bladsteel onderscheidt men respectievelijk zittende en gesteelde bladeren.[1]

Typen enkelvoudige blad naar af- of aanwezigheid van een bladsteel
bladsteel naam opmerking afbeelding
zittend blad zittend,
sessile
eenvoudig ongesteeld
 
stengelomvattend,
amplexicale
de stengel wordt door de basis van het blad min of meer omgeven
 
halfstengelomvattend,
semiamplexicale
de basis van het blad omgeeft de stengel slechts gedeeltelijk
rijdend,
equitans
bladen samengevouwen, waarbij de hogere door de lagere omgeven worden
gesteeld aan de rand
van de bladschijf
bladsteel gewoon rolrond,
teres
 
bladsteel gevleugeld,
alatus
vlak uitgegroeid
bladsteel aflopend,
decurrens
van de gevleugelde steel gaan de vleugels langs de stengel verder naar beneden
 
bladsteel verbreed bladsteel is een fyllodium, meestal zonder bladschijf
bladsteel gevoord,
canaliculatus
met een brede groeve aan de bovenzijde
gesteeld in het midden
van de bladschijf
schildvomig,
peltata
bladsteel in het midden van de bladschijf van het ronde blad vastgehecht
 

Gebruik

bewerken

Bladstelen van sommige planten worden als groente gegeten, het bekendste voorbeeld is de rabarber.