Kleine penseelstaartbuidelmuis

soort uit het geslacht Penseelstaartbuidelmuizen
(Doorverwezen vanaf Phascogale calura)

De kleine penseelstaartbuidelmuis (Phascogale calura) is een roofbuideldier uit het geslacht van de penseelstaartbuidelmuizen. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door John Gould in 1844.[2][3]

Kleine penseelstaartbuidelmuis
IUCN-status: Gevoelig[1] (2014)
Kleine penseelstaartbuidelmuis
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Mammalia (Zoogdieren)
Orde:Dasyuromorphia (Roofbuideldieren)
Familie:Dasyuridae (Echte roofbuideldieren)
Geslacht:Phascogale (Penseelstaartbuidelmuizen)
Soort
Phascogale calura
Gould, 1844
Verspreidingsgebied van de kleine penseelstaartbuidelmuis
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Kleine penseelstaartbuidelmuis op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Zoogdieren

Kenmerken bewerken

De kleine penseelstaartbuidelmuis is een muisachtig dier met een opvallende, sterk behaarde staart. De bovenkant van het lichaam is bruingrijs, de onderkant wit tot vuilwit. De bovenkant van de eerste helft van de staart is opvallend rood; de tweede helft is bedekt met lange zwarte haren. De lange, dunne oren zijn roodachtig van kleur. De kop-romplengte bedraagt 95 tot 125 mm, de staartlengte 120 tot 145 mm en het gewicht 38 tot 70 g.

Leefwijze bewerken

Het gedrag van deze soort lijkt op dat van zijn verwant, de tafa (Phascogale tapoatafa). Na drie weken paartijd in juli sterven alle mannetjes. Vrouwtjes krijgen na een zwangerschap van 28 tot 30 dagen tot 13 jongen, maar slechts 8 daarvan kunnen een plaats aan de mammae van de moeder bemachtigen. De jongen zijn na ongeveer vier maanden onafhankelijk.

Voorkomen bewerken

De soort komt voor in open bos in de wheatbelt van het zuidwesten van West-Australië. Deze soort is uitgestorven in open bos in het midden en zuiden van Australië en ook in West-Australië wordt hij bedreigd.