Paulus Joseph Gabriël

Paulus Joseph Gabriël
	Portret van Gabriël (1818), door Wouter Mol
Persoonsgegevens
Geboren	juli 1784
Overleden	31 december 1833
Geboorteland	Nederland
Beroep(en)	schilder en beeldhouwer
	RKD-profiel
Portaal	Kunst & Cultuur

Paulus Joseph Gabriël (gedoopt Amsterdam, 11 juli 1784 – Amsterdam, 31 december 1833) was een Nederlands schilder en beeldhouwer.^[1]

Leven en werk

Hij werd gedoopt als Paulus Josephus, zoon van Joseph Gabriël en Marie Catherine Paulus, in de katholieke Franse kapel in Amsterdam. Hoewel zijn vader beeldhouwer was, legde Gabriël zich aanvankelijk toe op het schilderen van portretten. Na een verblijf in Parijs (1805-1807) ging hij beeldhouwen. Hij won de zilveren medaille van de Prix de Rome in Parijs en werd in de gelegenheid gesteld in Italië stage te lopen. Hij raakte hier onder anderen bevriend met Jan David Zocher en de schilder Wouter Mol. Ook leerde hij de classicistisch beeldhouwer Antonio Canova kennen, van wiens werk hij onder de indruk was.^[2]

Terug in Amsterdam (1813) werd hij hofschilder van koning Willem I en een jaar later benoemd tot stadsbeeldhouwer in Amsterdam, als opvolger van de overleden Christiaan Welmeer. Vanaf 1820 was hij professor aan de Koninklijke Akademie van Beeldende Kunsten. Zijn zoon Constan (1828-1903) werd kunstschilder.