Christiaan Welmeer

Nederlands beeldhouwer en tekenaar (1742-1814)

Christiaan Welmeer (gedoopt Amsterdam, 24 oktober 1742 – aldaar, 19 oktober 1814) was een Nederlands beeldhouwer en tekenaar.[1]

Christiaan Welmeer
Christiaan Welmeer
Persoonsgegevens
Geboren Amsterdam
Gedoopt Amsterdam, 24 oktober 1742
Overleden Amsterdam, 19 oktober 1814
Geboorteland Nederland
Beroep(en) beeldhouwer, tekenaar
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur

Leven en werk

bewerken

Welmeer was een zoon van Christiaan Welmeer sr. (1715-1783) en Eva Hompes. Hij bleef ongehuwd. Welmeer werd opgeleid door zijn vader, die meester-beeldhouwer was. Hij was lid van het Sint-Lucasgilde[2] en de Stadstekenacademie. Hij won in 1771 een boetseerprijs[3] en in 1778 een tekenprijs[4] van de academie. Hij werd in december 1778 ingeschreven als poorter van Amsterdam.[3]

In 1801 werd Welmeer benoemd tot stadsbeeldhouwer van Amsterdam, als opvolger van Anthonie Ziesenis. Toen Lodewijk Napoleon het Amsterdamse stadhuis liet ombouwen tot koninklijk paleis, liet hij aan de voorzijde een balkon toevoegen, waarvoor Welmeer het smeedwerk met de Generaliteitsleeuw ontwierp. De koning liet ook het het Quartier Saint-Charles (later: Oranje-Nassau Kazerne) bouwen, naar een ontwerp van Abraham van der Hart, waarvoor Welmeer de invulling van de frontons verzorgde.

Christiaan Welmeer overleed rond zijn 72e verjaardag. Van Eijnden en Van der Willigen noemden hem een aantal jaren later in hun naslagwerk "als Beeldhouwer gansch niet onverdienstelijk".[5] Hij werd als stadsbeeldhouwer opgevolgd door P.J. Gabriël.

Enkele werken

bewerken

Galerij

bewerken
Zie de categorie Christiaan Welmeer van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.